5409391679

168 DARIUSZ MATELSKI

Czechów: Tabor (Taóop), Bogiemka (EoreMKa), Cariekwicz (IJapeKBHH) i Aleksan-drowka (A^eKcaHąpoBKa). Polityka asymilacji narodowościowej spowodowała stałe zmniejszanie się liczby Czechów, którzy stawali się dwujęzyczni (czesko-ukraińscy lub czesko-rosyjscy, a rzadziej czesko-polscy). W 1921 r. stanowili zaledwie 0,2% mieszkańców Krymu¹¹³. Zachowywali oni lojalność wobec Rosji, a masowe represje spadły na nich dopiero w latach trzydziestych XX wieku, gdy zostali poddani eksterminacji; częściowo przymusowo zostali przesiedleni na inne obszary ZSRR (głównie na północne obszary Syberii) lub sami zdecydowali się na przeniesienie w inne obwody Ukrainy (głównie zachodniej). Odtąd Czechów na Krymie już nie ma¹¹⁴.

Mapa 2. Sytuacja narodowościowo-językowa Ukrainy w 1989 r.

Źródło: P. Eberhardt, Przemiany narodowościowe na Ukrainie w latach 1970-1989, „Przegląd Wschodni”, 1.1, 1991, z. 4, s. 686-687.

Rosjanie. Trwająca od końca XVIII wieku polityka kolonizacji Krymu przez władze rosyjskie doprowadziła do jego zrusyfikowania. Rosjanami obsadzano wszystkie stanowiska w administracji państwowej, wojsku i policji. Zarówno w czasach Romanowów, jak i w ZSRR kładziono duży nacisk na opanowanie przez miejscową ludność oraz osadników innych nacji języka rosyjskiego¹¹⁵. Efektem tych działań było zdominowanie

¹¹³ Krym: proszłoje i nastojaszcze je..., s. 67.

^1.4    K. Kogonaszwili, Kratkij słowar' istorii Kryma..._t s. 152-153.

^1.5    Dinamika czislennosti i rassielenija russkogo etnosa (1678-1917 gg)> „Sowietskaja Etnografija”, 1982, nr 4, s. 9-25.