Bazy danych 2 - Laboratorium 2
Zmienne, stale, kursory i wyjątki są pewnymi obiektami programu. Każdy z obiektów zadeklarowany w bloku jest traktowany jako obiekt lokalny, tzn. nie jest dostępny w żadnym z jego bloków nadrzędnych. Jest natomiast dostępny we wszystkich blokach podrzędnych, tzn. jest on globalny dla wszystkich podbloków. Dostępność obiektu w innych blokach jest określana mianem tzw. zakresu obiektu. W tym samym bloku może istnieć tylko jeden obiekt o danej nazwie. Natomiast w bloku podrzędnym można zdefiniować obiekt o takiej samej nazwie, jaki istnieje w bloku nadrzędnym.
W programie PL/SQL mogą również występować komentarze:
- komentarz jedno-linijkowy;
/*...*/ - komentarz wielo-linijkowy.
Jednostki leksykalne:
• małe i duże litery alfabetu: a..z i A..Z;
• cyfry: 0-9;
• znaki odstępu: tabulacja, spacja, znak nowego wiersza;
• symbole matematyczne: +, *, /, <, >, =;
• znaki interpunkcyjne: (){ } []?!—-; : .' " @ $ A & _ |.
Identyfikatory:
• MUSZĄ zaczynać się od litery, po której może wystąpić dowolna sekwencja znaków złożona z liter, cyfr, znaków dolara ($), znaków podkreślenia (_) i znaków # (i tylko takich!).
• NIE MOGĄ być dłuższe niż 30 znaków.
• Identyfikatory NIE MOGĄ brzmieć tak samo jak słowa zarezerwowane (np. DATĘ, BEGIN).
• W języku PL/SQL duże i małe litery nie są rozróżniane.
• Jeżeli w identyfikatorze mają być rozróżniane duże i małe litery, i ma on zwierać spacje lub słowa kluczowe, to identyfikator ujmujemy w cudzysłów.
4