5439978880

Nr 9

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

219

GENERATOR VIII • SflCNI32G. 15000 KW-2ZE0 fl-3000 OBR.

n u □a

□    am

□    LTi

cm in in u

□ u r

LJ UJ ^r“>

2500 5 2260.

2000. M

N

I

roaiMijnn^oacNjuanrcnCMLnn

--i\jNWMMrrr»nuiifl

Rys. 1.

r

,* kach niesymetrycznego obciążenia generatora. Poprzestaniemy na wskazaniu sposobu postępowania dla otrzymania metodą wykreślną wartości dwubiegunowego prądu zwarcia: należy podwoić przyprostokątną trójkąta Potier, przedstawiającą napięcia rozproszenia, i do tak otrzymanej przeciwprostokątnej o większem nachyleniu prowadzi się przez punkt wzbudzenia równoległą, aż do przecięcia z charakterystyką biegu luzem. Rzut tej „charakterystyki zwarcia" na oś odciętych przedstawia szukaną wielkość prądu zwarcia dwubiegunowego, podzieloną przez j^/ 3. Zwarcie jednobiegunowe wogóle pominiemy milczeniem, gdyż w praktyce stosunkowo rzadko istnieje możliwość jego powstawania.

Aby zakończyć rozpatrywanie zwarcia na zaciskach generatora, trzeba wskazać sposób ustalenia wielkości wzbudzenia, w zależności od każdorazowego stanu obciążenia.

Powyższe możemy wykonać z dość dużą dokładnością, sporządzając wykres wektorowy, pracy generatora. Dla naszego przykładu wykonamy to dla /„    2 260 A, cos y - 0,73

i U 5 500 V, czyli dla nominalnego obciążenia i dla napięcia na zaciskach wyższego o 10% od nominalnego na-

Zauważmy jeszcze, iż wobec tego, że charakterystyka zwarcia jest linją prostą (zwłaszcza przy małych nasyceniach żelaza, więc dla małych prądów wzbudzających), trójkąt OBK jest podobny do trójąta OBoKo, zatem:

OB BK

O B₀    B_a K_u

OB = OB₀. =    (3)

B₀K₀

gdzie I jest wzbudzeniem biegu luzem. Bierzemy tu stale Pod uwagę punkt 0, odsunięty w naszym przykładzie o 14 A na lewo od początku spółrzędnych. (Przy nieznacznym ma-gnetyżmie szczątkowym punkt ten można utożsamić z początkiem układu). W naszym przykładzie;

^0B - (^,44 +¹⁴> • oiis =³⁷⁸

^Memu odpowiada wzbudzenie 378 — 14 ^ 364 A. Powyższe umożliwia wykreślenie trójkąta Potier (dla /_n) wprost

^Ze znanych wielkości s. i

n

Dotychczas była mowa o prądzie zwarcia trzybiegunowe-

go: wielkość reakcji twornika wyznaczaliśmy z wartości >

n

gdzie I_k braliśmy z charakterystyki trzybiegunowego zwarcia generatora.

Przy zwarciu dwubiegunowem, lub jednobiegunowem (między fazą i przewodem zerowym, o ile takowy istnieje) reakcja twornika jest mniejsza, więc prąd zwarcia odpowiednio większy. Pominiemy dokładne wyliczenie tych prądów zwarcia, które musi uwzględniać wielkość reakcji twornika, oraz faktyczne rozproszenia w stojanie w tych wypad-

2260 fl

- 172 3 V

\

\

pięcia sieci. Przyjmujemy, że są to warunki, w których wystąpi największy możliwy prąd wzbudzenia.

Na rys. 2, przez dodanie pod odpowiednim kątem do napięcia na zaciskach generatora U . 5 500 woltów spadku napięcia na oporności indukcyjnej uzwojenia sto-

jana X, . /„ . j/ 3 = 0,44X

X 2260 . yj 1 723 V, otrzymujemy wektor E 6 760 V napięcia faktycznie indukowanego. Odpowiadającą mu wg. rys. 1 wartość wzbudze-

Rys. 2.