W przypadku niskich stężeń węglowodorów w gazach odlotowych stosuje się spalanie katalityczne. Katalizą nazywa się zjawisko zmiany szybkości reakcji chemicznych w wyniku oddziaływania na reagenty substancji zwanych katalizatorami, które to zwiększają szybkość osiągnięcia stanu równowagi reakcji chemicznej, poprzez obniżenie jej energii aktywacji. W procesie spalania katalitycznego strumień gazu przepuszcza się przez ziarno katalizatora w podwyższonej temperaturze. Katalityczne spalanie węglowodorów przebiega w temperaturach znacznie niższych niż spalanie termiczne (ok. 400°C). Katalitycznie nie mogą być spalane gazy zanieczyszczone cząstkami aerozolowymi.
Jest to metoda usuwania z gazów odlotowych substancji o wysokich temperaturach wrzenia przez chłodzenie wodą lub powietrzem w wymiennikach ciepła. Jest to technika separacji, w której najbardziej lotny składnik mieszaniny gazowej jest wydzielany na skutek zwiększenia prężności i przejścia do stanu nasycenia oraz zmiany stanu fazowego na ciekły. W przypadku lotnych rozpuszczalników znajduje ona zastosowanie, gdy nie jest wymagane bardzo dokładne oczyszczanie gazu do stężeń kilku ppm. Konieczność wymrażania gazu w końcowym etapie oczyszczania tą metodą ogranicza jej zastosowanie. Metoda ta nie nadaje się do oczyszczania gazów emitowanych do atmosfery.
Stosowane jest jako metoda alternatywna do poprzednich, gdy stężenie zanieczyszczeń w strumieniu powietrza jest małe, zanieczyszczenia są łatwo biodegradowalne i strumień gazu jest w miarę stabilny. Proces oczyszczania biologicznego zachodzi w trzech głównych etapach (schemat 3.):
1. Ujęcie gazów odlotowych ze źródła emisji, ich transport rurociągiem, zwykle ssącym, przez odpylacz wstępny filtracyjny do wentylatora (sprężarki);
2. Kontrola temperatury strumienia i jego podgrzanie lub schłodzenie, przez skierowaniem do nawilżania w komorze lub skruberze natryskowym;
3. Podanie strumienia gazu i równomierne jego rozpraszanie na przekroju bioreaktora.
11