5521243741

ADAM WAŻYK.

AORTA.

Sklepy malowane są zieloną farbą

wynosi to najtaniej Zieleń miejska jest we mnie

Jeśli kiedyś ukradkiem rozchylisz ulic album

znajdziesz tam twarze kobiet i witryn oazy

i co ważniejsza kapelusz mój głęboko nasunięty na ciemię

jak biplan płócienny zwycięża obłoki i zamieć

nie znając żadnego okna, balkonu, żadnego szyldu na pamięć

Za szybą wystaw jak za oknami pociągu wieją pejzaże

Mieszkając w ustronnej uliczce dążę do serca miasta

Laska moja wydzwania kwadranse po trotuarze

gruba laska niezgrabna jak chłopak który podrasta

To prawie tak jak w twojej maszynie do pisania kiedy

na skraju walca pismo wyparuje w dźwięki

To byłoby cudem w dzieciństwie kiedy zbieraliśmy marki

dziś klawisz kaleczy ci palce

i głos ten to głos twojej ręki

Dziś

♦

kiedy karty dni

karty mojej książki

okładka nocy zamyka

cień mojej laski łamany na murze

(dawno już nie pisałem wierszy)

wygląda jak oskard górnika

N. TOPOROWSKI.

ZACHÓD.

Twarz mam chłodną matową niegładką Spijam z fajki dym słodki i puszczam go nad morze Zieleń pieści me ciało niby ręka dziewczyny Drzewa całują usta moje w zielonym kolorze.

Nigdzie nie pójdę. Sam śpiewam sobie o różowych prerjach Piję powietrze jak chłodną herbatę z cytryną Rozczerwieniło się niebo ścielącą się smugą Za chwilę przyjdą mgły niebo spowinąć W różowiący się woal podróżny.

46 —