5654709720

dowej przyjęto radzieckie "Noray sanitarne i przepisy obowiązujące przy pracy z narzędziami, mechanizmami i urzędzeniaai wytwarzającyml drgania przekazywane na ręce robotników” nr 626 z dnia 13.03*1966 r. (50). Określąjęcne dopuszczalnę prędkość drgań wyrażoną w cn/s oraz odpowiadajęcy jej poziom prędkości w dB obliczony względem 5 x 10“⁶ cm/s dla poszczególnyoh środkowych częstotliwości oktawowych*

Oprócz parametrów fizycznych drgań radzieckie normatywy higieniczne o-kreślaję również sposób obsługi narzędzi, organizację pracy oraz warunki nikroklimatyczne* Według tych nora ciężar narzędzi nie powinien przekraczać 10 kg_f a nacisk ręczny wywierany na narzędzia nie powinien być wyższy od 20 kg. Sumaryczny dzienny czas narażenia na drgania mechaniczne nie powinien przekraczać 2/3 ogólnego czasu pracy. Temperatura powietrza w pomieszczę -niach produkcyjnych nie noże być niższa od 16°C, przy wilgotności powietrza w granicach 40-60% i ruchu powietrza,nie przekraczajęcyn 0,3 m/sek.

2*3. Zakres i metody badań diagnostycznych

Rozpoznanie zespołu wibracyjnego ustalano uwzględniajęc następujęcy zakres badań: badanie ogólnolekarskie i neurologiczne, badanie czucia wibracji, próbę oziębiania, próbę uciskowę, termometrię skórnę z badaniem czasu odnowy po próbie oziębiania,rtg• kości ręk. U osób obsługujęcych narzędzia pneumatyczne lub poruszane silnikiem spalinowym wykonywano dodatkowo rtg stawów łokciowych, barkowych i odcinka szyjnego kręgosłupa.

2.3*1* Próba oziębiania

Próba oziębianie polegała na zanurzeniu ręk badanego w wodzie o temp. ♦ 10°C na okres 10 min* Odpowiednią temperaturę wody uzyskiwano przez o-chłodzenie jej lodem* Po zakończeniu próby ręce badanego delikatnie osuszano ręcznikiem i dokonywano ich oględzin* Za wynik dodatni uznawano zblednięcie lub zasinienie nawet jednego palca bez względu na wielkość obszaru zmienionej powierzchni skóry.

2*3.2* Próba uciskowa

Próbę tę wykonywano w przebiegu próby oziębiania* Po 5 min. zanurzenia ręk w wodzie o temp. +10°C badający wywierał pod wodę krótkotrwały uci9k na poszczególne opuszki palców ręk badanego, wywołując ich zblednięcia. Mierzono następnie czas od momentu zwolnienia ucisku do powrotu prawidłowego ukrwienla skóry* Zblednięcie skóry opuszek palców ręk utrzymujące się powyżej 5 sek. uznawano za wynik dodatni.

2*3*3* Termometria skórna

Pomiaru ciepłoty skóry dokonywano na grzbietowej powierzchni obu ręk oraz na grzbietowej powierzchni paliczków paznokciowych palców obu ręk za pomocą termometru termlstorowego typ PG 102 produkcji Zakładu Aparatury Naukowej Politechniki Poznańskiej• Badanie przeprowadzono w warunkach zapewniaj ęcych temperaturę otoczenia nie niższą od 22 C. Pomiary ciepłoty skóry wykonywana były przed próbą oziębiania, bezpośrednio po jej zakończeniu, a następnie w odstępach pięciominutowych, aż do momentu uzyskania wartości wyjściowych temperatury skóry*

20