Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych powinny być projektowane, wykonane
i eksploatowane zgodnie z wymogami wynikającymi z przepisów Polskiej Normy PN-IEC 60364.
Obwody instalacji elektrycznych niskiego napięcia mogą być wykonane w różnych układach sieciowych. Mogą się różnić one systemem ochrony przeciwporażeniowej, sposobem uziemienia obiektów oraz liczbą przewodów wiodących prąd. Układy sieciowe oznacza się kodem literowym. Pierwsza litera ma związek układu sieci z ziemią, druga oznacza sposób połączenia z ziemią części przewodzących urządzeń. Trzecia i czwarta litera określają, czy układ ma wspólny przewód ochronno - neutralny, czy są one rozdzielone.
Oznaczenia liter:
T - ziemia N - neutralny I - izolowany C- łączony S - rozdzielony
Zgodnie z postanowieniami normy w instalacjach elektrycznych ułożonych na stałe, przewód ochronno- neutralny PEN powinien mieć przekrój żyły nie mniejszy niż 10 mm2 Cu lub 16 mm2 Al.
Układ sieci TN
Jest to najbardziej rozpowszechniony układ sieci zasilających odbiorców indywidualnych.
W nowych i modernizowanych sieciach konieczne jest stosowanie układu TN-S lub TN-C-S. Związane jest to z normą dotyczącą bezpieczeństwa porażeniowego.
W układzie TN należy wykonywać dodatkowe uziemienia robocze przewodu PEN oraz uziemienia robocze w licznych punktach, ponieważ w razie wystąpienia braku ciągłości przewodu PEN na chronionym urządzeniu mogłoby się pojawić pełne napięcie fazowe w stosunku do ziemi, a) układ TN-C