5833211351

20

Wysokość opłat za czynności egzekucyjne w egzekucji należności pieniężnych. Organ egzekucyjny w egzekucji należności pieniężnych pobiera za dokonane czynności egzekucyjne opłaty w wysokości określonej w art. 64 § 1 p.e.a.

Organ egzekucyjny pobiera opłatę manipulacyjną z tytułu zwrotu wydatków za wszystkie czynności manipulacyjne związane ze stosowaniem środków egzekucyjnych.

Organ egzekucyjny w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym pobiera opłaty za dokonane czynności egzekucyjne w wysokości określonej w art. 64a p.e.a. - np. za wydanie postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia.

Zgodnie z art. 64b. wydatkami egzekucyjnymi sa koszty faktycznie poniesione przez organ egzekucyjny w związku z prowadzeniem egzekucji, a w szczególności na opłacenie:

1)    przejazdu i delegacji poborcy lub egzekutora,

2)    przewozu, załadowania, rozładowania, przechowania, utrzymania i dozoru zwierząt oraz ruchomości odebranych albo usuniętych z opróżnionych budynków, lokali i pomieszczeń,

3)    przymusowego otwarcia środków transportu, pomieszczeń i schowków,

4)    należności świadków, biegłych i rzeczoznawców,

5)    ogłoszenia w prasie,

6)    sporządzenia dokumentów,

7)    prowadzenia zarządu zajętej nieruchomości,

8)    prowizji i opłat pobieranych w związku z realizacją zajęcia przez dłużnika zajętej wierzytelności lub przekazywaniem dochodzonych kwot do organu egzekucyjnego,

9)    kosztu uzyskania informacji o majątku dłużnika,

10)    wykonania zastępczego,

11)    zastosowania przymusu bezpośredniego.

Opłaty wraz z wydatkami poniesionymi przez organ egzekucyjny stanowią koszty egzekucyjne. Koszty egzekucyjne obciążają zobowiązanego. Jeżeli po pobraniu od zobowiązanego należności z tytułu kosztów egzekucyjnych okaże się, że wszczęcie i prowadzenie egzekucji było niezgodne z prawem, należności te organ egzekucyjny zwraca zobowiązanemu, a jeżeli niezgodne z przepisami ustawy wszczęcie i prowadzenie egzekucji spowodował wierzyciel, obciąża nimi wierzyciela. Wierzyciel pokrywa koszty postępowania egzekucyjnego, jeżeli nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego. Egzekucja kosztów egzekucyjnych następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przy egzekucji kosztów egzekucyjnych nie pobiera się opłat za czynności egzekucyjne. Organ egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie kosztów egzekucyjnych na żądanie zobowiązanego albo z urzędu, jeżeli koszty te obciążają wierzyciela. Na postanowienie to przysługuje zażalenie.

W orzecznictwie podkreśla się, że nie ma przepisu prawa stanowiącego o oprocentowaniu kosztów egzekucyjnych, a zatem brak jest przesłanek uzasadniających obowiązek naliczenia takich odsetek (wyrok NSA z 16.10.2000 r., I SA/Kr 341/99, niepubl.).

Organ egzekucyjny może umorzyć w całości lub w części przypadające na jego rzecz koszty egzekucyjne.

Koszty egzekucyjne mogą być umorzone, jeżeli (art. 64e):

1)    stwierdzono nieściągalność od zobowiązanego dochodzonego obowiązku lub gdy zobowiązany wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów egzekucyjnych bez znacznego uszczerbku dla swojej sytuacji finansowej,

2)    za umorzeniem przemawia ważny interes publiczny,

3)    ściągnięcie tylko kosztów egzekucyjnych spowodowałoby niewspółmierne wydatki egzekucyjne.

W przypadku częściowego umorzenia kosztów egzekucyjnych umarza się przede wszystkim opłaty za czynności egzekucyjne. Organ w sprawie umorzenia kosztów wydaje postanowienie. Na postanowienie w sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych służy zażalenie zobowiązanemu i wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.

Organ egzekucyjny, ze względu na ważny interes zobowiązanego, może rozłożyć na raty zapłatę przypadających na jego rzecz kosztów egzekucyjnych. Na postanowienie w sprawie rozłożenia na raty spłaty kosztów egzekucyjnych przysługuje zażalenie.