5768085714

139

Wycena kredytu bankowego w warunkach asymetrii informacji

W ostatnich latach do obliczania ryzyka kredytowego stosuje się sieci neuronowe, co nie oznacza jednak, że problem wyznaczenia ryzyka kredytowego jest już w pełni rozwiązany. Sieć neuronowa dopuszcza, by zmienne znajdowały się między sobą w relacjach nieliniowych. Obecnie do wyznaczenia poziomu ryzyka stosuje się również wyszukane narzędzia inżynierii finansowej.

Jednym ze sposobów wyceny jest traktowanie kredytu bankowego jako opcji i dlatego można tu wykorzystać podobny model, jaki stosuje się dla wyceny opcji. Pomysł zastosowania teorii wyceny opcji do wyceny obarczonych ryzykiem pożyczek i obligacji datuje się od pracy R. Mertona (1974). Jednym z przykładów jest model prognozowania odmowy zapłaty (model monitorowania kredytu). Związek między pożyczkami i opcjami przedstawiono na rysunkach 3a i 3b.

a. Profil przychodu banku z udzielonego kredytu

b. Profil przychodu wystawcy opcji ze sprzedaży akcji

Rys. 3. Związek pomiędzy pożyczkami i opcjami Źródło: opracowanie własne.

Na rysunku 3a przedstawiono funkcję przychodu banku, który udzielił kredytu. Załóżmy, że jest to pożyczka roczna i że kwota OB została pożyczona na bazie dyskontowej. W ciągu roku firma inwestuje te środki. Na koniec roku wartość rynkowa aktywów wynosi 0A₂. Właściciele firmy mają bodziec do spłacenia pożyczki (OZ?), zachowując pozostałość jako zysk lub zwrot z inwestycji (0A₂ - OB). Bodziec do spłaty kredytu istnieje zawsze wtedy, gdy wartość aktywów firmy przekracza OB. Jeśli jednak wartość rynkowa aktywów firmy