6075430523

nieprawidłowych zmian ogniskowych bądź rozlanych należy ocenić : lokalizację, echogeniczność w stosunku do prawidłowego miąższu tarczycy (zmiany hipo-, hyper-, normoechogeniczne, o mieszanej echogeniczności), obecność i rodzaj zwapnień (mikro-, makrozwapnienia), granice zmiany, wzorzec unaczynienia (doppler kolorowy, doppler mocy) [64] .

Ultrasonografia jest metodą z wyboru w określeniu objętości tarczycy [65], Przy palpacyjnym badaniu wielkości tarczycy przeciętny błąd wynosi 34%, maksymalny zaś może dochodzić nawet do 100% [66], Ultrasonograficzne określenie objętości tarczycy jest zalecane przez Międzynarodową Komisję ds. Zaburzeń z Niedoboru Jodu (ICCIDD ) - grupę roboczą WHO [4, 61]. W krajach, w których rzadko obserwuje się zespoły z niedoboru jodu, ultrasonograficznie i autopsyjnie wykrywa się wielkości tarczycy zgodne z objętościami ustalonymi dla prawidłowego gruczołu [65, 68, 69, 70]. Prostej i wystarczająco dokładnej metody określenia objętości każdego z obu płatów tarczycy dostarcza forma elipsoidalna. Na podstawie długości ( a), szerokości (b) i grubości (c) każdego płata można obliczyć jego objętość według następujących formuł [65, 71] :    l.V (ml) = 0,479 x a (cm) x b (cm) x c (cm)

2.    V (ml) = 0,53 x a (cm) x b(cm) x c (cm)

3. V (ml) = 7t/6 x a (cm) x b (cm) x c (cm)

Współczynniki przeliczeń uwzględniane w tych wzorach odpowiadają poprawce na elipsoidalność kształtu płatów tarczycy. Suma objętości obu płatów daje całkowitą objętość gruczołu, przy czym cieśń może w tych wzorach zostać pominięta. Odsetek błędów w tej metodzie wynosi ± 10% i nie ma istotnego znaczenia dla rozpatrywanego problemu klinicznego. W załączniku 1 przedstawiono referencyjne górne granice objętości tarczycy, mierzonych ultrasonograficznie, w grupach wiekowych u dzieci szkolnych oraz u osób dorosłych [21, 72],

Zakłada się, że pomiar w standardowych przekrojach poprzecznych i podłużnych, przy pomocy USG, daje możliwie najbardziej dokładne oznaczenie wielkości i wysoką powtarzalność wyników. Ograniczeniem jest to, że przy dużych wolach guzkowych, o policyklicznej konfiguracji lub części wola położonej zamostkowo, model obrotowej elipsoidy nie może być podstawą obliczeń. W tych przypadkach ultrasonograficzne oznaczenie wielkości jest obarczone większym błędem [51, 73],

19