6295504502

152

Alicja Lisowska

174-176 TWE²⁹, ale także zaakcentowały, w artykule 6 TWE, włączenie wymogów ochrony środowiska do wszystkich polityk realizowanych przez Wspólnotę w celu urzeczywistniania koncepcji zrównoważonego rozwoju³⁰. Tym samym wzrost znaczenia ochrony środowiska potwierdziły zapisy traktatu z Amsterdamu i w żaden sposób nie kwestionowały postanowienia traktatu z Nicei (TN).

Obecnie polityka środowiskowa i rozwiązania mające na celu poprawę stanu środowiska realizowane są na podstawie zmian wprowadzonych mocą traktatu lizbońskiego³¹. W Tytule XX Traktatu o funkcjonowaniu UE (TFUE) zawarto 3 artykuły: 191, 192 i 193 bezpośrednio odnoszące się do problematyki środowiskowej. Treść artykułu 191 ustęp 1 odnosi się do celów polityki środowiskowej, ustęp 2 do zasad szczegółowych mających zastosowanie w obszarze środowiskowym. Wskazane w tym artykule pryncypia korespondują swoją treścią i wymową z zasadnymi ogólnymi także mającymi zastosowanie w problematyce środowiskowej, takimi jak: zasada subsydiamości (pomocniczości) skorelowana z zasadą proporcjonalności (artykuły 2 i 352 TFUE) oraz z zasadą integracyjną (11 TFUE)³².

Artykuł 191 TFUE ustęp 3 zobowiązuje Unię do przestrzegania określonych wskaźników, które mają stanowić gwarancję zgodności podejmowanych działań w dziedzinie ochrony środowiska, zarówno na płaszczyźnie wewnętrznej, jak i zewnętrznej, z celami zaprezentowanymi w artykule 191 ustęp 1. Wyszczególnione więc kryteria, takie jak: dostępne dane naukowo-techniczne, warunki środowiska naturalnego w różnych regionach UE, potencjalne zyski lub koszty działań (lub ich brak) oraz gospodarczy i społeczny rozwój Wspólnoty jako całości oraz zrównoważony rozwój regionów, powinny być brane pod uwagę przy przygotowywaniu wspólnych przedsięwzięć w ramach polityki w zakresie ochrony środowiska.

Artykuł 192 TFUE określa natomiast kompetencje organów UE i procedurę podejmowania decyzji w kwestiach związanych z ochroną środowiska naturalnego, a w ustępie 3 możliwości wprowadzania programów służących ochronie środowiska. UE do 2012 roku przyjęła 6 ramowych programów w dziedzinie ochrony środowiska³³.

Ostatni arty kuł - 193 TFUE odnosi się do relacji pomiędzy normami unijnymi a normami uznanymi przez poszczególne państwa w obszarze ochrony środowiska. Tym samym, coraz powszechniejszy problem wyczerpywania się niektórych zasobów naturalnych próbuje się rozwiązywać przez powszechne zaostrzanie nonn ochrony środowiska, gdy ich przestrzeganie