ności cieplnej będą zawierać drugi składnik, wnoszący dodatkowe walory tworzywa: bardzo wysoką temperaturę topnienia i odporność na korozję żużlową. W pierwszym etapie badania tego rodzaju kompozytów wprowadzano w skład masy substancje nie reagujące w wysokich temperaturach z dwuglinianem Ca: cyrkonian wapniowy CaZrOj oraz spinel MgAl204 [6, 7]. W dalszych seriach eksperymentów skupiono się na składniku, który nie jest współtrwały z .CaAUOr-MgO (klinkierze magnezjo-wym). Wzajemne oddziaływania tych dwóch substancji podczas ogrzewania [8] stały się podstawą nowych rozwiązań technologicznych.
2. Rozszerzalność cieplna kompozytów o bimodalnym składzie granulometrycznym
W projektowaniu kompozytów na bazie CaAUO? zakłada się specjalny dobór składu granulometrycznego masy. Musi on zapewnić utworzenie się w wypalonym tworzywie ciągłej przestrzennie osnowy dwuglinianu, która będzie otaczać nie stykające się z sobą grubsze ziarna składnika o wyższej ogniotrwałości. Krzywa rozkładu wielkości ziaren takiej masy będzie się charakteryzować dwiema wartościami modalnymi: kulminacją w zakresie frakcji pyłowej CA2 oraz w zakresie „wyciętej” frakcji ziarnistej. Bimodalna konfiguracja składu granulometrycznego powoduje, że dwuglinian narzuca niejako swój walor małej rozszerzalności całej kształtce; wyraża się to niewielką zmianą jej zewnętrznych wymiarów podczas ogrzewania, mimo znacznej zawartości w tworzywie składnika o wysokiej wartości a.
Efekty tego typu udokumentowano w serii badawczej, której przedmiotem były kompozyty CaAI407/MgAI204 (=CA2/MA). Spinel magnezowo-glinowy jest związkiem wysokoogniotrwałym (temperatura topnienia 2135°C), o wartości a porównywalnej z rozszerzalnością A12Oj, dostępnym na rynku w postaci półproduktu spiekanego lub topionego. Rysunek 2 przedstawia diagram fazowy Ca-AI407-MgAl204-Ca2AI2Si07, który ukazuje współtrwałość (kompatybilność) obu składników kompozytu i bardzo wysoką temperaturę powstawania w ich mieszaninie fazy ciekłej - 1700°C; natomiast ewentualne zanieczyszczenie krzemionką prowadzi do utworzenia się gelenitu 2Ca0 AI20j'Si02 i eutektycznej cieczy w 1514°C. W składzie próbek omawianej serii badawczej [7] zastosowano handlowy spinel topiony o zawartości >97% MgAl204 w postaci frakcji 0,09-0,5 mm oraz syntezowany w laboratorium w końcowej temperaturze 1500°C dwuglinian wapniowy w postaci frakcji <0,06 mm. Z mieszanin obu składników przygotowano próbki o średnicy około 7 mm i wysokości około 20 mm, spiekane po sprasowaniu w 1500°C. Średnie współczynniki rozszerzalności cieplnej a próbek w zakresie od 20° do
Rys. 2. Układ CaALA (= CA2) - MgAl204 (spinel = MA) - Ca2AI4Si07 (gelenit = C2AS), wg M.R. Rao, 1968
% obj. MA
Rys. 3. Krzywe ukazujące średnie współczynniki rozszerzalności cieplnej a próbek kompozytów MA/CA2 w trzech zakresach temperatury: od 20°C do 200, 500 i 900°C (linie ciągłe łamane), w porównaniu z zależnością liniową od składu objętościowego (linie proste kropkowane - wg reguły mieszania)
Ceramika - Materiały Ogniotrwałe nr 3/2000