6307878336

4

Zatem straty jałowe wykreślone w funkcji napięcia zasilania stojana AP₀«k, + k₂U² przedstawiają parabolę przesuniętą o wartość stałą odpowiadającą stratom mechanicznym. Jeżeli więc straty te przedstawić w funkcji kwadratu napięcia, uzyska się linię prostą, której ekstrapolacja w kierunku osi rzędnych odetnie wielkość strat mechanicznych (rys.2.3.).

Przy większych nasyceniach obwodu magnetycznego zależność strat od napięcia jest wyższego rzędu niż kwadratowa i dlatego charakterystyka strat jałowych przechodzi z przebiegu prostoliniowego w paraboliczny.

Składowa czynna prądu biegu jałowego:

Iocz = Iom + lFe

przy czym składowa I₀m wynika z wartości strat mechanicznych, zaś składowa If_c ze strat w żelazie

(

rys. 2.4.).

Rys. 2.4. Zależność składowych czynnych prądu biegu jałowego silnika od napięcia

Przy bardzo małym napięciu w silniku dominują straty mechaniczne, które, jak powiedziano wyżej, można przyjąć jako stałe AP_m = ki.

Zatem zależność

przedstawia hiperbolę.

Straty w żelazie są proporcjonalne do kwadratu napięcia APp_c = k2 U²,