6498541546

październik 01(01) 1996 r.

Inauguracja roku akademickego 1996/1997

Magia uniwersytetu

Radość tworzenia niech nie gaśnie w umysłach i sercach. Tym hasłem rozpoczęła się 3 października br. inauguracja roku akademickiego dla 11 tys. studentów studiów dziennych i zaocznych na pięciu wydziałach UO.

Nowy rektor UO prof. Stanisław S. Nicieja, przyjmując z rąk ustępującego rektora prof. Franciszka Marka insygnia władzy: berło kierowania, sygnet (pierścień zaręczynowy) i łańcuch dostojeństwa, przyrzekł godnie kierować uczelnią przez najbliższe trzy lata.

Inaugurację uświetnili dostojni goście - były prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, Kira Gałczyńska z mężem, rektorzy uczelni w Polsce i zaprzyjaźnionych uczelni zza granicy, biskupi, gospodarze miasta i województwa, dyplomaci, parlamentarzyści i studenci.

Dobrze spełniony obowiązek

Mam poczucie dobrze spełnionego obowiązku, myślę, że postępowałem właściwie, nie kierowałem się prywatnym interesem, moim, ani moich przyjaciół, przez to może wielu ich utraciłem. Doczekałem momentu utworzenia uniwersytetu w Opolu, zostałem jego pierwszym rektorem i dobrze się czułem w tej odpowiedzialnej pracy - może nieco ponad moje siły - ale dającej mi niejedną ale wiele godzin szczęścia. Dziękuję za te szczęśliwe dni - powiedział prof. Franciszek Marek.

Magia uniwersytetu działa. Na niektórych kierunkach o jedno miejsce walczyło nawet 10 osób - mówił rozpoczynający urzędowanie rektor. W przyszłości studia mają być jeszcze bardziej atrakcyjne. Dzisiejszy sposób studiowania musi się zmienić, zapowiedział rektor. Studenci będą mogli w przyszłości wybierać z bogatej oferty przedmioty, które chcą studiować, dziś jeszcze takiego wyboru nie mają.

Stwierdził również, że uczelnia to wielki plac budowy, dający rozmach, ale i wymagający ważnych, strategicznych wręcz

decyzji. Szczególnie stwierdzenie to odnosiło się do najnowszego nabytku uczelni -budynku poszpitalnego przy pl. M.

Kopernika.

Ogromne koszty remontu i konserwatorskie tego obiektu nie mogą być sprawą tylko uczelni. Musi tu współdziałać cała społeczność; władze miasta, województwa, środo-

.■KassrsiJ '■»»»(*««.

można w centrum

miasta zostawić zabytkowej ruiny - powiedział rektor. Przypominałoby to piękną kobietę, która zlekceważyła stan swego uzębienia.

Rektorowi odpowiedział wojewoda Ryszard Zembaczyński, zobowiązując się do podpisania z uczelnią czteroletniej umowy o współfinansowaniu inwestycji przez budżet państwa. Jednocześnie poprosił, by budynek oddać do użytku do końca XX w. Wojewoda, dziękując prof. F. Markowi za spełnioną w pięknym stylu misję rektorowania, pogratulował również prof. S. Niciei. Zaapelował do pracowników nauki o szersze włączenie się w życie Śląska Opolskiego.

Owacje dla prezydenta

Zebrani na stojąco owacyjnie przywitali byłego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.

Brak mi słów, bym złożył odpowiednio serdeczne życzenia i podziękowania za przyjęcie, jakie tu mnie spotkało - powiedział dostojny gość, który przebywał na UO po raz drugi.

Wspominając czasy wojny nawiązał do ówczesnych trudności zdobywania wiedzy. Przypomniał słowa jednego z oficerów, który mówił, iż z wiedzą to jest tak, jak ze zdobywaniem gór. “Im wyżej wchodzisz, zdobywasz wyższe szczyty, widzisz jak daleko jest horyzont i jak jeszcze wiele trzeba się nauczyć”.

Do nauki, czyli poszukiwania prawdy o samym sobie, o świecie, o wszechświecie, o Bogu, nawiązał również w swoim wystąpieniu Wielki Kanclerz Wydziału Teologicznego UO bp prof. Alfons Nossol. Podkreślił, że uniwersytet, to wszechnica naukowa, za którą zawsze stoi człowiek. I wyłącznie człowiek się liczy, jest przedmiotem i podmiotem poszukiwań nauki.

Immatrykulacja studentów pierwszych lat studiów oraz wykład inauguracyjny, wygłoszony przez prof. Mariana Marka Drozdowskiego na temat “Październik *56” zakończyły uroczystości.

Piękną oprawę inauguracji stanowił występ chóru akademickiego pod dyrekcją mgr Elżbiety Trylnik.

WP

Zdjęcie: Janusz Fijak

wyciągnięcie ręki po pieniądze profesorowie zostali relegowani.

Co wydaje się panu najtrudniejsze do zrobienia w najbliższym czasie?

- Uniwersytet to ogromny plac budowy, objęty wielkim planem inwestycyjnym i to najcięższa rzecz w mojej kadencji. Na żadnym polskim uniwersytecie nie buduje się tak dużo, jak na naszym. Wierzę, że potrafię w tym zakresie coś zrobić. Trzeba podjąć ryzyko. Niedługo skoncentruję się tylko na sprawach budowy, zapomnę o swoim pisarstwie i o wielu innych rzeczach.

Rektor to nie jest człowiek - orkiestra, który gra na wszystkich instrumentach, a tak niestety jestem postrzegany. Rektor ma być dyrygentem, który prowadzi orkiestrę i wyłapuje muzyków fałszujących. Teraz, w pierwszych tygodniach urzędowania muszę robić sto innych rzeczy, wiele osób przychodzi do mnie z drobnymi sprawami, które powinny być załatwiane na niższych szczeblach, muszę pośredniczyć w rozmowach, gdzie nie powinienem być potrzebny. Wkrótce to się skończy. Zajmę się tylko inwestycjami, debatami w ministerstwie, szukaniem inwestorów. Niektórzy koledzy będą to postrzegać jako separację od środowiska, megalomanię, znajdą się tacy, którzy powiedzą, że uderzyła mi woda sodowa. A ja muszę mieć czas na myślenie koncepcyjne. Trudno, to są koszty pełnienia takiej funkcji. Chcę, by każdy zajął się swoimi sprawami, by ludzie byli samodzielni. Dyrektor instytutu ma być jak kapitan na statku, określać limit przyjmowanych studentów, kompletować kadrę. Podobnie dziekani. Teraz mamy setki niepotrzebnie długich zebrań, na których ciągle coś się ustala. Powinniśmy mieć krótkie, sztabowe odprawy.

Czego można życzyć panu rektorowi na najbliższy czas?

- Wytrwałości i zdrowia. Oddam całe serce, wysiłek i zdolności tej sprawie. Nie będę liczył godzin i nieprzespanych nocy - mam niestety zbyt lekki sen. Trzy lata chcę poświęcić uniwersytetowi bez reszty. Po półtora roku rektorowania będę wiedział, czy jestem dobrym rektorem, czy wszystko funkcjonuje tak, jak powinno. Jeśli nie - wracam do nauki i do Soplico-wa - do śwuata moich fascynacji intelektualnych.

MAŁGORZATA LIS

5