15
3. Formy inwentaryzowane, stosowane w budownictwie monolitycznym
we w pionie są łączniki CF. Wykorzystane są łączniki o długości 0,28m i wytrzymałości na rozciąganie 736N, łączniki połówkowe do mocowania obrzeży płyt, łączniki przestrzenne w kształcie litery T (łączenie ścian wzajemnie prostopadłych) i łączniki przestrzenne dla łączenia ścian narożnikowych prostopadłych oraz zbiegających się pod kątem 45°. Łączenie płyt, w układach pasmowych poziomych, może odbywać się bezpośrednio w miejscu budowy lub w zakładzie scalania poszczególnych elementów w prefabrykaty wielkowymiarowe, dostosowane gabarytowo do wymiarów realizowanych obiektów .
Proces wypełniania układów formujących betonem na placu budowy może odbywać się albo warstwami o wysokości 0,5m, albo pasmami o wysokości do l,5m, o ile ilość łączników przypadających na lm2 formowanej ściany jest mniejsza od 36. Podczas betonowania ściany powinny być stężone lekkimi zastrzałami drewnianymi wspierającymi jednocześnie pomost roboczy, z którego poziomu prowadzi się betonowanie. Stropy w systemie CF mogą być wykonywane bądź jako betonowe monolityczne, wykonywane w deskow aniach przestawnych, bądź jako prefabrykow'ane płytowe (kanałowe, filigran) lub gę-stożebrowe (Akerman, Fert 45 itp.).
Zakres robót wykończeniowych jest podobny jak w budownictw ie tradycyjnym, z pewną przewagą systemu CF przy układaniu instalacji elektrycznej oraz nowoczesnych przewodów
wodociągowych i centralnego ogrzewania. Wszystkie te przewody rozprowadzać można w bruzdach wyciętych nożem w płycie styropianowej. Późniejsze wypełnienie bruzd stanowi pianka poliuretanowa. Wykończenie wewnętrzne pomieszczeń uzyskuje się poprzez przykręcenie wkrętami do płytek oporowych łączników płyt gipsowo-kartonowych. Elewacje wykończyć można tynkami pocienionymi na podkładzie z siatek z włókna szklanego według rozwiązań STO lub ATLAS, boazerią typu Siding lub obmu-rówką z cegły klinkierowej.
Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r. Alma Mater