•17-
łu Oświecenia wchodziła m.in. Sekcja Szkół 'Wyższych podzielona na dwie Komisje: uniwersytecką i politechniczną. Przewodniczącym tej ostatnie Z03tał H. Czopowski /była to właściwie dawna sekcja politechniczna powołana przez TKN/.
15 sierpnia Ogłoszono konkurs na objęcie wykładów na I roku
studiów przyszłej uczelni z następujących przedmiotów: matematyki, geometrii analitycznej i wy-kreślnej, fizyki, chemii, mechaniki, technologii mechanicznej, maszynoznawstwa i miernictwa.
16 października Wydział Oświecenia zatwierdził kandydatów na ste
nowiska rektora i dziekanów poszczególnych wydzie łów Politechniki. Rektorem został inż. Z. Sfcra-szewicz, dziekanami wydziałów: Inżynierii i Inży nierii Rolnej - inż. H. Czopowski, Wydziału Archi tektonicznego - arch. J. Dziekoński, Wydziału Che micznego - dr T. Hiłobędzki oraz Wydziału Budowy Maszyn i Elektrotechnicznego - inż. S. Patschke.
2 listopada W wyniku osiągniętego porozumienia z niemieckimi
władzami okupacyjnymi uzyskano zgodę na otwarcie Politechniki Warszawskiej. Generał-gubernator Hans Hartwig von Beseler nadał jej tymczasowy statut, podporządkowując uczelnię szefowi Administracji Cywilnej przy generał-gubernatorstwie. Kuratorem Politechniki władze niemieckie mianowały ppłk* B. Hutten - Czapskiego.
Wręczył on nominację rektorską inż. Z. Straszewi-czowi oraz zezwolenie na otwarcie uczelni.
listopad Władze niemieckie zawarły umowę o pracę z 25 pol
skimi nauczycielami oraz dwoma asystentami. Rekrutowali się oni przeważnie spośród inżynierów pracujących uprzednio w Szkole Wawelberga i Rotwanda lub w TKN. Wśród zaangażowanych tytuły 'profesorskie posiadali: dr J.Wierusz-Kowalski oraz zniemczony warszawianin dr J. von Braun, sprowadzony na uczelnię przez władze okupacyjne z Wrocławia i