Rozliczalność (Accountability):
określa bycie odpowiedzialnym za czyjeś decyzje i działania (władze Szpitala w Hong Kongu 1997). Rozliczalność zawodowa (Professional accountability):
bycie odpowiedzialnym za pewne działania i decyzje oraz ponoszenie za nie konsekwencji. Profesjonaliści ochrony zdrowia wykazują swoją odpowiedzialność poprzez procesy podejmowania decyzji, kompetencje i rzetelność, co znajduje odzwierciedlenie w ich działaniach i dokładnej dokumentacji Standard (Standard):
pożądany i osiągany poziom wykonania, według którego jest oceniana rzeczywista praktyka (Regulacje ICN: W kierunku propozycji wzorców XXI w ieku).
Uprawomocnienie roli (Role legitimacy):
uznanie przez władze zawodowa i regulacje prawne kompetencji i prawa do praktyki, szczególnie przez przyznanie roli w opiece zdrowotnej Wyniki/Rezultaty (Outcomes):
konsekwencje działań pielęgniarskich, które przynoszą obserwowalne i/lub mierzalne zmiany (Brown 1998)
Zakres praktyki (Scope of practice):
zasięg roli, funkcji, odpowiedzialności i działań, do których wykonywania są przygotowywani kompetentni i uprawnieni zarejestrowani/licencjonow;ani profesjonaliści. Określa rozliczalność oraz granice praktyki (Niepublikowany dokument doradczy ICN)1.
Celem pracy APN jest sprawowanie bezpośredniej opieki nad pacjentem. W wielu krajach istnieją różne nazwy' dla tego rodzaju praktyki i najczęściej jest to obecnie pielęgniarka praktyki (NP), co jest równoznaczne z APN.
Wprowadzenie ANP wymaga wyraźnego określenia kompetencji pielęgniarki ogólnej, które obejmują trzy główne dziedziny oraz szczegółowe koncepcje, uznane i funkcjonujące w pielęgniarstwie:
• zawodowe, etyczne i praw ne aspekty praktyki pielęgniarek
• zapewnienie i zarządzanie opieką
• rozwój zawodowy, osobisty (w łasny) i poprawianie jakości świadczeń.
Elementy ww. stanowią zasadnicze filary APN. Związek między pielęgniarką ogólną, a APN nie dotyczy tylko ww. podstawowych dziedzin i kategorii pojęć. Filarem jest pielęgniarstwo, które łączy oba kierunki dyscypliny: pielęgniarki ogólnej i Pielęgniarki Zaawansowanej Praktyki. Kompetencje i zakres praktyki APN zapewniają wytyczne i zalecenia określające jej rolę. Zakres i jakość praktyki jest osiągana poprzez dodatkowe kształcenie i doświadczenie w praktyce klinicznej; jednakże jej podstawa nie zmienia się i pozostaje kontekstem pielęgniarstwa - APN opiera się na podstawach pielęgniarki ogólnej. Na filarze tym opiera się nabywanie nowych kompetencji, które mają bezpośredni wpływ na rozszerzający się zakres praktyki i zapewnienie właściwego poziomu opieki nad pacjentem. Poszerzone i zatwierdzone kompetencje na stanowisku pielęgniarki ogólnej są spójne i wszechstronne i tym samym umożliwiają przystosow'anie ich do różnic kulturowych danego kraju. Kompetencje pielęgniarki ogólnej są podstawą przy określaniu szczegółowych kompetencji APN. Dodatkowo ułatwia to modyfikacje kształcenia, praktyki i regulacji prawnych przez międzynarodową społeczność pielęgniarską.
Każda podstawa powinna ukierunkowywać, określać wytyczne, ale równocześnie być elastyczna, by ułatwiać przystosowanie do zróżnicowanych potrzeb i uwarunkowań opieki i/lub zasobów ludzkich, środków finansowych i możliwości edukacyjnych. Zagadnienia dotyczące źródeł pochodzenia podstaw i stosowanych metod w określonych dziedzinach i kompetencjach zostały opisane przez ICN w roku 2003 i znowelizowane w 2008 r.. Trzeba pamiętać, że pielęgniarstwo ogólne nadal rozwija się i ulega przekształceniom, co zostało zawarte w wymienionym dokumencie. Rycina 2. przedstawia schemat
5
Zakres praktyki, standardy i kompetencje pielęgniarki zaawansowanej praktyki The Scope o/Praclice, Standards and Competencies of the Advanced Practice Nurse ICN 2009/PTP 2010, załącznik A. http://www.ntp.nal.ol/index.DliD? option=com conieni&lask=Yiew&id=.VX>&lieinid= 102 - dostęp 9 czegvca 2011 r.