TED (Technology Entertainment and Design) to konferencja naukowa organizowana przez amerykańską organizację non-profit. Posiada ona własną stronę internetową i kanał na portalu YouTube, gdzie zamieszczono ponad 700 wystąpień zawierających, jak głosi motto organizacji, „idee warte rozpowszechniania". Prezentacje te poświęcone są bardzo różnorodnym tematom, a jedyną zasadą, jakiej muszą przestrzegać prelegenci, jest ograniczenie wypowiedzi do 18 minut. Zajęcia będą polegały na analizie (merytorycznej i formalnej) najciekawszych wystąpień zamieszczonych na platformie TED, a także omówieniu podstawowych reguł konstruowania wystąpień publicznych. Zaliczenie przedmiotu polegało będzie na przygotowaniu wystąpienia zgodnego z wymogami obowiązującymi na platformie TED.
Zapoznanie się z systemem, teorią i praktyką działań o charakterze propagandowym (szczególnie w zakresie propagandy politycznej) w ujęciu historycznym, opisowym, typologicznym i praktyce. Pojęcie systemu propagandowego, typy propagandy, rodzaje propagandy, funkcje przekazu propagandowego, propaganda a manipulacja językowa i manipulacja językiem. Propaganda a opinia publiczna. Język propagandy politycznej: cechy, właściwości, zmiany stylowe; propaganda wizualna i jej cechy. Zagadnienie nowomowy jako wyróżnika systemów totalitarnych. Propaganda jako element systemu wychowawczego. Propaganda a stereotypy (psychologiczne i socjologiczne źródła stereotypizacji). Propaganda a wzorce kulturowe, społeczne, proces socjalizacji. Propaganda a reklama i PR.
Zajęcia o charakterze teoretyczno-praktycznym z zakresu publicystyki telewizyjnej, których celem będzie: 1. analiza wybranych autorskich programów telewizyjnych oraz używanych w nich form wypowiedzi dziennikarskich; 2. ćwiczenia w redagowaniu i wygłaszaniu krótkich form publicystycznych, charakterystycznych dla programów autorskich (rejestracje kamerą); 3. analiza dokonanych nagrań. Poza pierwszymi dwoma spotkaniami, przeznaczonymi na analizę przedstawionych przez studentów materiałów telewizyjnych, pozostałe ćwiczenia będą miały charakter praktyczny, a zatem nagrań telewizyjnych (w miarę możności w studio). Ich efekty medialne staną się przedmiotem wspólnej analizy zarówno pod kątem walorów merytorycznych, jak i medialnych.
Zajęcia mają na celu wprowadzenie w zagadnienia warsztatowe filmowych form dokumentalnych i reporterskich. Przedmiotem kursu będą w pierwszej części zagadnienia teoretyczne, a więc specyfika gatunkowa reportażu, krótki przegląd form narracyjnych oraz podstawy wiedzy na temat konstruowania struktury dramaturgicznej filmu (ujęcie tematu, ekspozycja bohaterów, zdefiniowanie konfliktu, podział na sekwencje i sceny, rytm narracji, itd.) Zagadnienia, dotyczące wyboru estetyki oraz efektywności różnych rozwiązań formalnych zostaną omówione na konkretnych przykładach z klasyki polskiego reportażu i dokumentu.
W części praktycznej zajmiemy się opracowaniem konkretnych tematów - od fazy dokumentacji, poprzez robocze próby opisu projektu (synopsis, drabinka scenariuszowa, treatment, scenariusz), po realizację krótkich form reporterskich. Ważne będzie wskazanie, że reportaż to nie tylko sztuka opisu ludzi i zjawisk, nie tylko świadectwo czasu, ale też szansa na głębszą refleksję, „inne spojrzenie", odsłaniające to, co ukryte, nieoczywiste. Przy okazji również doświadczenie poznawcze i możliwość artystycznej kreacji.
Studenci, zaliczający kurs powinni mieć podstawową umiejętność definiowania tematu, oceny jego nośności społecznej, organizacji pracy w trakcji produkcji i postprodukcji materiału. Ważne będzie też zapoznanie się z technologią realizacji oraz umiejętność dobierania form narracyjnych, stosownie do tematu.