7008824073

Tabela 1. Typologia policy networks z uwzględnieniem siły uwikłanych autorów

Sieć etatystyczna	Sieć karteli partyjnych	Sieć grup społecznych	Sieć o profilu korporatystyc znym	Sieć subrządów (subgovernm ents)	Sieć pluralistyczna
Dominacja:
Etatyzmu, agencje państwowe kontrolują kluczowe sektory gospodarki	Parantelizmu, kliki partyjne pełnią dominującą rolę w procesach gospodarczyc h	Klientelizmu, procesy gospodarcze podporządko wywane są interesom uprzywi lejów anych grup społecznych	Trójstronnośc i, rządowe programy polityki gospodarczej i polityki społecznej są, w sposób zinstytucjonal izowany, konsultowane z najsilniejszy mi związkami zawodowymi i organizacjam i pracodawców	‘ Sponsorowa nego’ pluralizmu, na poszczególne polityki sektorowe mają wpływ elity naj korzystnie j usytuowanyc h grap interesu, które wspomagając władze określonymi zasobami zyskują na poły formalny wpływ na decyzje	‘Otwartego rynku’ grup interesu, potencjalnie nieograniczo na liczba aktorów może starać się wywierać naciski na decyzje ośrodków władzy publicznej

Źródło: oprać, własne na podst.: Bcymc von K.. op. cii., s. 251; Sroka J.. (2004), Polityka organizacji pracodawców i przedsiębiorców, Wyd. U. Wr„ Wrocław, ss. 115-173.

Umieszczona powyżej typologia nie jest, rzecz oczywista, jedyną tego typu propozycją, który to fakt możnaby uznać za jej słabość. Jednak dla nauk społecznych, co najmniej od momentu opublikowania metodologicznych sugestii autorstwa Karla Poppera¹², multiplikacja możliwych ujęć ‘tej samej prawdy’ nie tylko nie stanowi problemu, ale świadczy o przewadze określonej teorii. Nie wdając się szczegóły można powiedzieć, że podobną sytuację uznaje się za pożądaną z uwagi na prosty fakt, iż wielość ujęć ułatwia podważenie (falsyfikację) danej teorii, a co za tym idzie czyni ją mniej użyteczną dla potencjalnie niebezpiecznych doktrynerów.

Przedstawiona w tabeli typologia stanowi zatem jeden z wariantów klasyfikacji rodzajów policy networks. Dla potrzeb niniejszego opracowania wydaje się ona przydatna

¹² Popper K., (2006), Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie, t. 1, 2, PWN, Warszawa.

9