Przyjmując jako podstawę ocenę obiektywną hałasu, rozróżnia się następujące rodzaje hałasu ([1], [3], [4], rys. 1):
a) ze względu na zakres częstotliwości
• hałas infradźwiękowy (niesłyszalny), f< 20 Hz,
• hałas słyszalny, 20 < f< 20 000 Hz,
• hałas ultradźwiękowy, f > 20 000 Hz;
b) ze względu na przebieg czasowy
• hałas ciągły,
• hałas przerywany,
• hałas impulsowy.
Rys. 1. Podział hałasu ze względu na zakres częstotliwości i przebieg czasowy [1], [5]
Ocena subiektywna odbioru dźwięku-hałasu wymaga omówienia. W życiu człowieka dźwięk spełnia podwójną rolę. Jako środek porozumiewania jest pożyteczny, nieoceniony i niezbędny. Jako hałas jest dokuczliwy i uciążliwy, a często szkodliwy. W takim przypadku musi być ograniczony do niezbędnego minimum, aż do eliminacji z naszego otoczenia. Dźwięk może być pożyteczny, jeżeli jest wykorzystywany do celów produkcyjnych czy też stanowi sygnał ostrzegawczy ratujący życie lub chroniący przed kradzieżą. W skrajnym przypadku dźwięk może być czynnikiem niszczącym poszczególne organy człowieka, na przykład słuch, a także burzącym konstrukcje budowlane (sonie boom). Rozmaite odmiany dźwięku są wykorzystywane w różnych dziedzinach, takich jak kultura, zdrowie, budownictwo, technika itp. W historii ludzkości zdarzały się również przypadki wykorzystywania dźwięku do torturowania ludzi, ale także do uwalniania ich od uciążliwych plag, na przykład szczurów [1], [2], [5], [6], [7].
51