Sprawozdanie ze szkolenia dotyczącego trudności wychowawczych
Trudności wychowawcze mają tak naprawdę najlżejszy ciężar gatunkowy, poważniejsze od nich są zaburzenia emocjonalne, a jeszcze cięższe jest niedostosowanie społeczne. Przyczyny tych trzech problemów mogą tkwić w:
1. uczniu,
2. jego rodzinie,
3. szkole,
4. mediach,
5. grupie rówieśniczej.
Uczeń może:
1. być nadpobudliwy psychoruchowo,
2. mieć stwierdzone ADHD,
3. mieć alkoholizm płodowy,
4. mieć zaburzenia emocjonalne.
Nadpobudliwość psychoruchowa jest dysfunkcją, charakterystyczną raczej dla chłopców, przy czym około 70% osób nadpobudliwych jest ponadprzeciętne intelektualnie. Z nadpobudliwości się nie wyrasta, ale niektóre jej objawy mogą się znacznie zmniejszyć dzięki pracy. Obejmuje ona trzy obszary:
1. nadruchliwość,
2. emocjonalność,
3. zaburzenia koncentracji uwagi.
Nadpobudliwość nie jest równoznaczna z agresywnością.
1. Nadruchliwość najmniej utrudnia życie dorosłego, z motoryki dużej dziecka pozostaje motoryka mała ( np. bębnienie palcami rąk, miarowe poruszanie stopą podczas siedzenia itp.).
2. Emocjonalność z wiekiem ma szanse się zmniejszyć, ale nie do końca. Nie mamy wpływu na emocje, tylko na to, jak zachowujemy się pod ich wpływem. Sposób radzenia sobie z emocjami modelowany jest w rodzinie.
3. Zaburzenia koncentracji uwagi wynikają z nadmiernego odruchu orientacyjnego - wszystkie bodźce odbierane są z podobną siłą i