7025752855

•    kontrola tempa wzrostu narybku letniego poprzez wykonywanie cotygodniowych odłowów próbnych ryb,

•    odłów przesadki pierwszej, liczenie narybku, ustalanie masy jednostkowej,

•    przygotowanie przesadek drugich do obsady: uprawa, melioracja, nawożenie, zalew,

•    żywienie narybku w przesadkach drugich, wykonywanie odłowów próbnych,

•    kontrola jakości wody w stawach:

-    pomiar zawartości tlenu (sondą tlenową), pH (pehametrem polowym), azotu i fosforu (kolorymetrem terenowym),

-    pomiar średniej dobowej temperatury wody w stawie kontrolnym,

•    przygotowanie pasz do żywienia karpi (śrutowanie, zadawanie na stawach),

•    pomoc przy odłowach próbnych ryb (przy pomocy narzędzi rybackich, agregatem elektrycznym),

•    udział w spuszczaniu stawów i odłowie ryb (liczenie, sortowanie, przewóz w basenach, rozładunek ryb z basenów, obsada magazynów, przeprowadzanie dezynfekcji tlenkiem wapna powierzchni stawowych),

•    przeprowadzanie dezynfekcji: wylęgarni, obiegów zamkniętych wody (basenów, rur, filtrów, aparatów wylęgowych, koryt), narzędzi rybackich,

•    prace przy remoncie sieciarstwa,

•    przygotowywanie magazynów z rybą towarową do odłowu (cięcie lodu, zabezpieczenie przed załamaniem się lodu, odłów ryb do odłówki, płuczki), uczestniczenie w sprzedaży ryb.

II. Chów i hodowla zwierząt towarzyszących i dzikich

Celem praktyki jest umożliwienie studentom zapoznania się ze specyfiką hodowli zwierząt podlegających pod dział specjalny produkcji rolnej tj. hodowli zwierząt małych, zwierząt dzikich w niewoli i zwierząt amatorskich (użytkowanych jako zwierzęta towarzyszące). Praktyki z tego zakresu mogą stanowić maksimum 10 tygodni (z 15 tygodni przewidzianych na praktyki łącznie). Studenci w czasie praktyk powinni nabyć podstawowe umiejętności dotyczące warunków utrzymania, chowu, pielęgnacji, żywienia, ew. wychowu i układania zwierząt. Studenci po trzecim roku studiów winni zapoznać się z wymaganą dokumentacją hodowlaną, wymaganiami dotyczącymi kwalifikacji hodowlanych i prowadzonych w danej grupie zwierząt zasad selekcji i doboru. Winni także dokonać konfrontacji prowadzonych systemów hodowlanych i systemu transportu i naboru zwierząt z ustawodawstwem dotyczącym dobrostanu zwierząt, warunków transportu i utrzymania oraz konwencjami międzynarodowymi dotyczącymi ochrony zagrożonych gatunków zwierząt.

Wskazane jest, aby student prowadził zeszyt swoich obserwacji i uwag, który będzie mu pomocny przy przygotowaniu sprawozdania i przy egzaminie ze szkolenia praktycznego.

1. Chów i hodowla zwierząt w ogrodzie zoologicznym

Na praktyki do ogrodów zoologicznych studenci powinni być kierowani raczej do miejskich zoo, mających długą tradycję, a w mniejszym stopniu do powstających po zmianie ustrojowej prywatnych „parków safari”, których próby utworzenia w ostatnich latach odnotowuje się w Polsce (i najprawdopodobniej będą one ponawiane w przyszłości). Prywatne ogrody zoologiczne, to jak do tej pory przedsięwzięcia dyletanckie, nastawione na szybki zysk i często nie zapewniające właściwych warunków utrzymania zwierząt. Celem praktyki w ogrodzie zoologicznym powinno być zapoznanie się ze specyfiką pracy zootechnika ze zwierzętami

14