7025753141
9
POLSKIE STOWARZYSZENIE ZARZĄDZANIA WIEDZĄ Seria: Studia i Materiały, nr 17, 2008
badanego zjawiska oraz stanowią podstawę do wyznaczenia z,.. Miernik z, przyjmuje zazwyczaj wartość z przedziału [0, 1]. Im wartość miernika bliższa jest jedności tym obiekt w mniejszym stopniu różni się od wzorca rozwoju (osiąga wyższy poziom rozwoju).[2] [7]
4. Poziom rozwoju technologii internetowych w firmach
Materiał statystyczny wykorzystany do liniowego uporządkowania przedsiębiorstw (zgrupowanych według prowadzonej działalności) ze względu na wykorzystanie technologii informacyjno-telekomunikacyjnych pochodził z GUS i dotyczył 2006 roku.[5] Dane obejmowały podmioty o liczbie pracujących co najmniej 10 osób, które prowadzą działalność gospodarczą zaklasyfikowaną według PKD do działów: D, F, G, H, I, J, K i O.
Lista potencjalnych zmiennych obejmowała kilkadziesiąt cech, spośród których postanowiono wyłonić dziesięcioelementowy zbiór wskaźników, które najlepiej charakteryzowały omawiane zjawisko, mianowicie:
• X| - liczba pracujących wykorzystujących komputery z dostępem do Internetu,
• X2 - liczba przedsiębiorstw posiadających dostęp do Internetu,
• X3 - liczba przedsiębiorstw posiadających system informatyczny do obsługi zamówień,
• Xą - liczba przedsiębiorstw zatrudniających osoby w systemie telepracy,
• X5 - liczba przedsiębiorstw wykorzystujących Internet do korzystania z usług bankowych i finansowych,
• X6- liczba przedsiębiorstw wykorzystujących Internet do szkolenia i edukacji,
• X7 — liczba przedsiębiorstw wykorzystujących Internet do monitorowania rynku,
• X8 - liczba przedsiębiorstw wykorzystujących Internet do otrzymywania towarów lub usług w postaci cyfrowej,
• X9 — liczba przedsiębiorstw wykorzystujących Internet do korzystania z serwisu posprzedażnego,
• Xio- liczba przedsiębiorstw posiadających własną stronę internetową (WWW).
Wszystkie z wymienionych zmiennych odznaczały się dużym zróżnicowaniem i miały charakter stymulant.
Procedurę wyznaczania taksonomicznego miernika rozwoju rozpoczęto od zastosowania metody bezwzorcowej. W tym celu odpowiednio znormalizowano wartości cech i wyznaczono zmienną syntetyczną, a końcowe rezultaty tych obliczeń zestawiono w tabeli 1. Następnie zastosowano, dla tych samych danych, metodę wzorcową. Jako zmienną syntetyczną zastosowano miarę Hellwiga. Macierz danych poddano standaryzacji, a następnie wyznaczono wzorzec Po o współrzędnych (2,008; 2,021; 0,126; 2,026; 2,031; 1,916; 1,972; 2,077; 1,872; 2,196). Po czym określono odległości taksonomiczne każdego obiektu od wzorca i skonstruowano syntetyczną miarę rozwoju, którą zaprezentowano w tabeli 1.
Wyszukiwarka