7025753332

Władysław T. Miodunka

WSTĘP

Kto i dlaczego należy do nowej generacji wglottodydaktyce polonistycznej?

Aby glottodydaktyka polonistyczna mogła rozwijać się nie tylko jako specjalizacja dydaktyczna, ale także jako specjalizacja naukowa, trzeba jej nowych badań, nawiązujących do znanych na świecie teorii i sprawdzających je na polskim materiale. Rangę glottodydaktyki polonistycznej jako specjalizacji dydaktycznej wyznaczają dwa podręczniki akademickie: ABC metodyki nauczania języka polskiego jako obcego A. Seretny i E. Lipińskiej (Kraków 2005) oraz Z zagadnień dydaktyki języka polskiego jako obcego pod red. E. Lipińskiej i A. Seretny (Kraków 2006). Ponieważ pierwszy z nich jest używany już od ponad 4 lat, warto pomyśleć o nowym wydaniu obu, uwzględniającym zarówno uwagi zgłoszone przez ich recenzentów, jak i doświadczenie oraz uwagi wszystkich ich użytkowników — wykładowców i studentów, w tym doświadczenie autorów prac. Powinny to być wydania nowe, poprawione i uzupełnione.

Do wymienionych podręczników powinien wkrótce dołączyć nowy podręcznik akademicki Dydaktyka kultury polskiej jako obcej. Odfaktografii do podejścia zadaniowego P.E. Gębala, którego program nauczania realiów i kultury polskiej znajduje się w tomie Z zagadnień dydaktyki języka polskiego jako obcego (2006: 205—242).

Znacznie gorzej przedstawiała się dotąd sytuacja glottodydaktyki polonistycznej jako specjalizacji naukowej, gdyż w tej dziedzinie prowadzono niewiele autentycznych badań naukowych. Wyjątki stanowili wszyscy ci, którzy pisali rozprawy doktorskie związane z glottodydaktyką polonistyczną, oraz ci, którzy decydowali się na habilitację w tym zakresie. Ostatnie dwa lata to okres wyjątkowy dla glottodydaktyki polonistycznej, gdyż w trzech ośrodkach akademickich odbyły się trzy kolokwia habilitacyjne badaczy związanych z glottodydaktyką. Badacze ci habilitowali się na