1
Wniosek o powołanie specjalności „Warsztat pisarski, analityczny i translatologiczny” dla studiów stacjonarnych I stopnia
Celem specjalności jest sformowanie bloku przedmiotów, które będą się koncentrować na doskonaleniu najbardziej podstawowych umiejętności filologicznych i jednocześnie wyposażą studentów w narzędzia poszerzające ich kompetencje i zwiększające zawodową wartość absolwentów polonistyki. Wielokompetencyjna i rozbudowana struktura dyscyplinarna filologii polskiej powoduje bowiem, że proporcjonalnie niewiele miejsca w kształceniu zajmuje ćwiczenie zasadniczych umiejętności pisarskich i analitycznych. W trakcie całych studiów student jest zobowiązany do napisania sześciu lub siedmiu prac, których ilość nie tylko nie zgadza się z oczekiwaniami studentów i nie pozwala na trenowanie technik pisarskich, ale też - może przede wszystkim - nie stanowi wystarczającego przygotowania do pracy najważniejszej. Niewielka ilość nie jest tu mankamentem jedynym: pisane prace są w przeważającej mierze odpowiedzią na zobowiązanie dydaktyczne, co oznacza, że są gatunkowo i stylistycznie jednorodne i nie dają możliwości rozwijania pozanaukowych technik pisarskich.
Projekt składa się z trzech warstw problemowych: analitycznej, praktycznej i teoretycznej. Dwie pierwsze będą ściśle skorelowane programowo i czasowo, tzn. na zajęciach analitycznych, które będą poprzedzać praktyczne, będzie się wykonywać drobiazgowe rozbiory niewielkich tekstów lub fragmentów z nastawieniem na zrekonstruowanie inwencyjnych, stylistycznych i kompozycyjnych zasad, na których są oparte. Następne zajęcia praktyczne mają służyć zastosowaniu tych zasad w praktyce: pod kierunkiem prowadzącego będą pisane ćwiczenia, wprawki, opracowywane schematy kompozycyjne itp. Teksty gotowe i wykończone będą prezentowane przez studentów na kolejnych zajęciach, na których zostaną poddane dyskusji. Uzupełnieniem warsztatu będą ćwiczenia translatologiczne, przy czym ich forma nie zakłada ani biegłej znajomości określonego języka, ani dysponowania tym samym językiem obcym w całej grupie ćwiczeniowej. Chodzi tu o bardziej podstawowe zagadnienia: specyfikę przekładu literackiego, zwłaszcza poetyckiego, porównywanie różnych wersji tłumaczeń tego samego tekstu oraz pracę ze słownikiem, przekładanie rozwiązań poetyckich. Podobne założenia towarzyszą kontynuacji kursu - zajęciom z przekładu tekstu nieliterackiego.
Z kolei klasyczna problematyka teoretycznoliteracka będzie się pojawiać w takiej mierze, w jakiej będą występować określone trudności domagające się wsparcia wiedzą z