7025753467

Na oporowe czujniki termometryczne stosuje się metale czyste, zwłaszcza platynę, rzadziej — srebro, nikiel i miedź. Charakterystyka temperaturowa tych metali zależy przede wszystkim od ich czystości.

1.3 Materiały stykowe

Dowolne połączenie w torze prądowym nazywa się zestykiem. Część zestyku należąca do jednego toru nazywa się stykiem. Ze względu na sposób pracy rozróżnia się następujące zestyki:

—    nierozłączne nieruchome,

—    nierozłączne ruchome (ślizgowe),

—    rozłączne bezłukowe,

—    rozłączne łukowe.

Materiały stykowe mogą być: jednorodne, dwuwarstwowe (bimetale oraz z warstwą zewnętrzną nakładaną galwanicznie lub natryskiwaną) i wielowarstwowe. Materiały stykowe jednorodne wykonuje się w kształcie prętów, drutów, płytek, nakładek stykowych lub blach. Bimetale stykowe wytwarza się jako blachy, taśmy, pręty lub rurki. Trwałość styków bimetalowych jest na ogół nieo mniejsza niż styków jednorodnych, są one jednak tańsze i łatwiej obrabialne. Warstwy nanoszone galwanicznie i metodą natryskową wykonuje się przede wszystkim z materiałów szlachetnych. Wielowarstwowa struktura styku — w której zarówno twardość, jak i gęstość materiału zmniejsza się stopniowo od warstwy do warstwy wówczas, gdy konduktywność się zwiększa — poprawia warunki pracy zestyku oraz ułatwia montaż styku dzięki łatwiejszemu lutowaniu.

Materiałami stykowymi są: metale czyste, stopy i spieki. Do najlepiej nadających się metali czystych należą metale szlachetne, takie jak srebro, złoto, platyna i pallad. Do często stosowanych metali nieszlachetnych należy miedź, wolfram i molibden. Zaletami miedzi są: duża konduktywność i dobre przewodnictwo cieplne, łatwość obróbki i lutowania, niska cena; wadami zaś: łatwość tworzenia warstw nalotowych z półprzewodzących tlenków i siarczków, niska granica plastyczności i dość niska temperatura topnienia.

O doborze stopów i spieków decydują zarówno względy ekonomiczne (niska cena materiału), jak i możliwość sterowania właściwościami materiału przez odpowiedni dobór składników. Materiały stykowe z metali czystych wykonuje się metodą odlewania i obróbki plastycznej (łącznie z wyżarzaniem). Materiały ze spieków wytwarza się albo typową metodą metalurgii proszków (mieszanie, prasowanie i spiekanie), albo metodą nasycania, polegającą na tym, że

4