70520608

informacji o zjawisku poddanym symulacji oraz jego umiejętność wykorzystania przedmiotowego zasobu do sformułowania symulacji - diagnozowanie jest podstawą w procesie symulacji.

2.1. Systemowy charakter gospodarki nieruchomościami

Analiza systemowa i teoria systemów dopracowały się spójnej definicji przedmiotu swego zainteresowania. Według Jajugi, Jajugi, Wrzoska [1993] system to wyodrębniony zbiór elementów (materialnych lub abstrakcyjnych) wzajemnie powiązanych, rozważany jako całość, z określonego punktu widzenia, mający przy tym, takie właściwości jakich nie posiadają jego elementy. System może oznaczać pewien zbiór powiązanych ze sobą obiektów scharakteryzowanych za pomocą atrybutów, które również mogą być ze sobą powiązane [Fish-man, 1981]. Systemem można więc nazwać wszelki skoordynowany wewnętrznie i wykazujący określoną strukturę układ elementów. Układ taki rozpatrywany od zewnątrz jest całością, natomiast rozpatrywany od wewnątrz jest zbiorem, do którego przynależność warunkują związki wzajemnej zależności między wszystkimi jego elementami. Składnikami systemu są obiekty w liczbie nieograniczonej co do ich ilości, natomiast cechami są ich własności. Relacje wiążą wzajemnie lub jednokierunkowo poszczególne cechy systemu. Gospodarka nieruchomościami jako system obejmuje relacje pomiędzy podmiotami a nieruchomościami, jak również procedury prowadzące do podejmowanie decyzji dotyczących gospodarowania przestrzenią. Otoczenie przedmiotowego systemu tworzą obiekty nienależące do systemu, jednakże ich właściwości oddziaływają na system i ulegają zmianie pod wpływem jego funkcjonowania.

Istotnym zagadnieniem wewnątrz systemu gospodarki nieruchomościami jest optymalizacja oznaczająca w tym przypadku najlepsze z możliwych dopasowanie pomiędzy systemem a jego otoczeniem, która powiązana jest m.in. z [Źróbek, Źróbek, Kuryj, 2012]:

•    wyborem sposobu zagospodarowania terenu;

•    określeniem formy dostępu dla inwestorów;

•    minimalizacją skutków ubocznych gospodarowania;

•    równoważeniem czynników zewnętrznych.

Przywołani autorzy wśród elementów gospodarki nieruchomościami wyróżnili:

•    informacje podmiotowe i przedmiotowe;

•    regulacje centralne i lokalne;

•    poziom i możliwości inwestowania;

•    zagospodarowanie przestrzenne i jego jakość;

•    ograniczenia wynikające z przełamywania barier;

12