7255413648

jest informacja, iż przedmiotem largu wydawnictwa są normy określające wewnętrzne życic wm, określane jako ustawy, czyli wilki erze wiejskie W wydawnictwie znajduje się tylko jeden zabytek z XV w., mianowicie na s. J-4 statut ziemi ruskiej, tyczący się głównie stosunków włościańskich. Oryginał jest nieznany. Kopia znajduje się w Seminarium Nauk Pomocniczych Historii L’J. Są to dwie luźne kartki lormalu małego quarlo, nieco podniszczone, podobno wydobyte z okładki jakiegoś rkpsu, przekazane do Seminarium przez Jana Łosia. Zapisane są trzy pierwsze strony i początek czwartej. Pismo 7 pniowy XV w. Na to, */c 10 kopia, uska/ują biedy popełnione przez pisarza nie rozumiejącego tekstu luh nicumiciącego go ndc/.yiać. Tekst w języku łacińskim zawiera 4 polskie glosy (ł>arffiik\ fx>p. poziemciy2iia, siad) wyróżnione przez wydawców rozstrzelonym diukiem. W Sstp materia! datowano XV med. Na końcu książki zamieszczono dwa indeksy, na s. 476--484 indeks osób i miejscowości, a na s. 485-512 indeks rzeczowy.

Aleksy Legenda o św. Aleksym. V)td 172-179. — Kkps biblioteki Jagiellońskiej nr 2317 formatu in quar-lo i liczący 380 k. zawiera łacińskie traktaty, kazania i inne teksty teologiczne, pisane w większości w drugiej ćwierci XV w. przez kilku kopistów. Na k. 55r-60v znajduje się polska legenda o św. Aleksym, która przypuszczalnie nie posiada zakończenia (brakuje opisu bólu rodziny i pogr/cbu świętego Aleksego). Ickst został zapisany około połowy XV w. (mo/t w 1454 r., i lak datowano go w Ssip) i stanowi kopię dawniejszego wzoru. Ostatnie wydanie w ChtnsłWRż s. 260-265, także w transkrypcji. W Sstp materiał cytowano w odpowiednim miejscu chronologicznym między' datą 1451 —54 a 1455, nie podając jednak daty przy- cytatach.

AMP XIII Perz Mirosław, Sources of polyphony up to circa 1500, Anticjuiiatcs Mu$icae in Polonia, I. XIII, Oraz 1973. ~ Wydawca na $. XXVI XXVII opisuje rkps Biblioteki Narodowej w Warszawie o sygn. Wn 378. Rkps w XVIII w. znajdował się w Bibliotece Załuskich alho być może - ale tu móc! być rylko w początku XIX w. - w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. W r. 1795 (o ile był w Bibliotece Załuskich) luh po 1830 (o ile by był w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego) został zabrany do Petersburga do Ces. Bibl. Fubl., gilzie miał sygn. Lat. F 1 378. Powrócił do Polski w lalach 1923-1928 na mocy traktatu ryskiego i znajdował się w Hibliotece Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie w latach 1930-1936 został włączony do Biblioteki Narodowej w Warszawie, gdzie miał tę samą sygn. Rkps ten został spalony przez Niemców po upadku powstania warszawskiego wraz z najcenniejszymi zbiorami tej biblioteki. Współcześnie znany jest tylko z niekompletnej fotokopii (brak k. 25r i kart. które by-ły niczapisane i dlatego pewnie nic sfotografowano ich) i opisu Marii Szczepańskiej {Nowe źródła do historii muzyki średniowiecznej iv Polsce, [w:] Księga pamiątkowa ku czci prof. Adolfa Choińskiego, Cracow 193(1, s. 16-20). Na fotokopiach została wpijana w prawym górnym rogu nowa numeracja od lr do 29v. Rkps ten, formatu 290 x 215 mm, powstał w 2 ćwierci XV w. Opisywany przez M. Szczepańską zabytek nie stanowił jednak całości. Obejmował bowiem 34 papierowe karty, z których pierwsza oznaczona była na środku górnego marginesu liczbą 54. Paginacja trochę pomieszana z powodu błędów i opuszczeń. Rkps zawierał wielogłosowe opracowania tekstów z Ordiruuiłtm Missae oraz tekstów hymnicznych. Zanotowany był notacją mensuralną czarno-białą. Wszystkich kompozycji było 18. W rkpsie znajdowały się napisy w języku łacińskim i polskim, 'le w języku polskim albo są związane z nulami, albo są tłumaczeniem wyrazów z łacińskiego tekstu liturgicznego, albo wyrażają jakieś uwagi niemającc zw iązku z utworami czy wreszcie stanowią fragmenty jakiegoś wiersza lub może świeckiej pieśni. Wydawca na s. XXVIII-XXIX zamieszcza w transliteracji wyrazy polskie, podając ich lokalizację i Ilu-maczeme na język angielski. Na s. 103, 105, 108, 112. 115. 117-121, 128, 129, 132, 133, 136, 138-141, 147, 153-155 zamieszcza fotografie tych kart rkpśu, na których są wyrazy polskie. W S$lp materiał datowano XV p. pr. Skrót źródła wprowadzono w Uzupełnieniach i poprawkach do spisu źródeł w t. Ił. Hk.scerpcja Llżbiety Belcarzowej.

Arch Rękopiśmienne luźne ekscerpty z ksiąg sądowych grodzkich i ziemskich z Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Krakowie (obecnie Archiwum Państwowe); CastrHicc (Caslrclisia Biecensia), CaMrCrac (łnscriptiones C’astri (>acoviensis). IcrBicc (tćrrcslria BicCensia), TerCrac (Tcrteslria Oacoviensia), TcrCzchov (Terrestria C’zchovicnsia), 'ieufołi (Iculonicalia). — Materiał, który sta-