55
fo%u. A. Bruckner (Ftemde Ytrtawn uwI Passattgcn stowcher Texie. IV De morfa proht^u.s, JA XI v 613-61 podaje, iż do pewnego stopnia wzorem dla lego zabytku liyl anonimowy łaciński krótki traktat prozą. częściowo w* formie dialogu. Bruckner wymienia ze zbiorów Sanki Florian koło Lin-zu XIV-wieczny papierowy rkps zawierający Cułioifitiur?i inier moruun et magtstnon Polycarftum, rtr/-poczynajace się od słów: lfaniu* ad scolas nteas. narrahoi pisze również o dwóch rkpsacb monachijskich pa chodzących z XV w (nr 782b i nr 16469). w których znajdujemy L-ntun ejwtuphnn de maf>Luro Porphirio, qitomodo Miotałaś sit marli oraz De monę otmuum łt omiń urn. Bmekner drukuje jako podstawowy pierwszy z wymienionych monachijskich tekstów, uzupełniając go tekstem monachijskim drugim (zob. Czesława Piiożyńska. ł.aci Aska Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmien ia - DiaUąus mayistri Folyearpi cum monę, jw;] Średniowiecze. Studia o kulturze., t. 3, Wrocław 1966, s. 75-190). Przed wojną został sporządzony odpis z ikpsu płockiego, przechowywany obecnie w spuściznie po Stefanie Vnląi- Wi c rczy ńs ki3n w Archiwum BAN w Poznaniu. Pracownia Sstp posiada od r. 1956 fotokopię łacińskiego tcksiii: z 1444 r. (Biblioteka Uniwersytecka w Pradze, rkps Ms XIV fi 26): 7 I połowy XV w. (Biblioteka Kapitulna św. Wita w Pradze, rkps MsM 8 i rkps MsA 113/1); z r. 1507 (Biblioteka Uniwersytecka w Pradze, rkps Ms XIII G 3). W Sslp cytowano bez daty przy cytatach, w ciągu chronologicznym między 1461-1470 a ca 1470. Zabytek wydal również Slcłan Vrlcl-\Vierczyński w Wyborze tekstów staropolskich, wydanie 5, Warszawa 1977, s. 194--209; w ChresiWHz 261-211 wydano Dc morfę leż w transkrypcji, zaś na s. 441 ChirsiWKz zamieszczono nowsze informacje bibliograficzne dotyczące zabytku.
De natii De nativilate Domini - Pieśń o narodzeniu Pańskim. Ynel 185-187. — Rkps Biblioteki Narodowej w Warszawie, nr ako. 11575; wcześniej rkps Biblioteki Ordynacji Krasińskich w Warszawie nr 41 (nr inw. 7). Pieśń, zapisana na k. 336r*336v rkpsu i pochodząca / samego końca XV w., jest autorstwa Władysława 7 Gielniowa, jak stwierdzi! W. Wydra (cf. ChrcsfWRz 248). W Sstp cytowano bez daty przy cytatach, w ciągu chronologicznym bezpośrednio przed ca I5U0. Zabytek wydano również w ChrcstWNz 248-249 i 253-255 (też w transkrypcji). Fkscerpeja Wandy Namysłowskiej.
LWHLtt Długosz Jan, Ilisloriae Polonicae ljhri XII. edidił Przczdziccki Aleksander, I. 1-V C’racoviat 1873-1878. Opera omiiia, I. X-XIV ~ Podstawą wydania Przezdzieekiego był papierowy rkps tzw. świętokrzyski, pochodzący z końca XV' w. lub z początku w. XVI. Jest to jeden z najstarszych odpisów dzieła Długosza. Pisany przez kilkanaście tak znajdował się w klasztorze Benedyktynów na Świętym Krzyżu. Obejmował dzieje Polski do i. 1480. Obecnie t. 1 rkpsu świętokrzyskiego znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie pod sygn. 6906. zaś t. łł i III są przechowywane w Bibliotece Kórnickiej pod sygn. 197 i 198. W Bibliotece XX Czartoryskich w Krakowie pod sygn. nr 1306 znajduje się rkps papierowy formatu mniejszego folio. Jest to „tzw. autograf”, w którym część tekstu pisana była ręką samego Długosza, zaś część przez pisarzy pod jego kierunkiem. Ten rkps obejmuje dzieje Polski do r. 1406. Długosz pracował w lalach 1455-1480 nad swym dziełem obejmującym historię Polski.
Dłflist 1 Zawiera księgi T IV obejmujące okres do 1139 r. W tomie występuje kilka polskich glos; prawie wszystkie są wyróżnione przez wydawcę lozstizelonym drukiem.
Dii lisi II Zawiera księgi V-VIII obejmujące okres od 1140 do 1299 r. W tomie występuje kilka polskich glos wyróżnionych przez wydawcę rozstrzelonym drukiem. Na s. 275 znajdują się dwa polskie zdania wyróżnione pi ze z wydawcę rozstrzelonym drukiem - Hi etapie, biadajcie! oraz G one się nam stało! Zdania te, wraz z łacińskim kontekstem (przytoczonym także w polskim tłumaczeniu), wydano również w ChrestWR* i65 (też w transkrypcji).
DłHist III Zawiera księgi IX i X obejmujące okres od 1300 do 1409 r. W tomie znajduje się na s. 353, wyróżniona przez wydawcę rozstrzelonym drukiem, jedna polska glosa krokmtwo.
DłHisł IV Zawiera księgi XI i XII obejmujące okres od 1410 do 1444 r. W tomie znajduje się około 20 polskich glos wyróżnionych przez wydawcę rozstrzelonym drukiem.
DłHisi V Zawiei a księgę Xil obejmującą okres od 1445 do 1480 i. W tomie znajduje się około 10 polskich glos; prawie wszystkie są wyróżnione przez wydawcę rozstrzelonym drukiem. Na końcu tomu został umieszczony indeks nazw osobowych i miejscowych, dotyczący t. I—V; w indeksie tym znajdują sic również niektóre polskie wyrazy pospolite.