7255413681

EwKfo# Janów Jan, Najstarsze szczątki ewangeliarza polskiego. SAU LI nr 2. Kraków 1950. s. 411-44. — Rkps nr 933 formatu folio, liczący fil I stron, z biblioteki klasztoru Kanoników Regularnych Laterańskich w Klukowie nu Kazimierzu. Zbiór ponad siu Lici ós Uch kazań; przed ośmioma z nich perykopy z bardzo licznymi glosami czcsko-j niskim i znajdującymi się nad tekstem łacińskim (na s. 257- 258, 279, 308. 311-313, 380, 606 607 rkpsu) W Sstp materia! datowano ca 1425. Fragmenty /aby tku wydano w Chn'\ł Uli z 403-405 (też w transkrypcji); cj\ też Wojciech Ryszard Rzepka, Wiesław Wydra, Ewnngelian kanoników regularnych iv Krakowie z około 1420 r. (Uwagi wstępne), Poradnik Językowy 1986, zesz. 2. s. 91-97. Ekscerpcja 'iadeusza Kalickiego.

£»vZani Janów Jan, Z-cspól cwangcJijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116 (=77.). PF XVVT, Warszawa 1928, $. 273-307. ~ Rkps Biblioteki Narodowej w Warszawie o sygn. 1116, pochodzący ze zbiorów Biblioteki Ordynacji Zamoyskich. Rkps papierowy formatu niewielkiego quai to. składający się z 241 kurt. Zawiera niekompletny łaciński traktat o sakramentach pisany w XV w. inną ręką niż polskie tłumaczenie (z końca XV w.) fragmentów ewangelii wg św. Mateusza, św. Łukasza i św. Jana (tzw. Harmonia ewangelii). Polski tekst znajduje się na początkowych siedmiu kartach kodeksu. Pisarz korzystał ze starszego polskiego przekładu ewangelii. Pracownia Sstp posiada od r. 24KJ4I mikrofilm, a od 24103 r. fotografie Cyfrowe. W' Ssip cytowano bez daty przy cytatach, w ciągu clnonologicznym między XV /;. post. a XV' ex. Fiagment zabytku wydano w ChrestWRz 86-88 (też w transkrypcji). Ekscerpcja Kazimierza Nitscha.

tl Psałterz floriański łacińsko-polsko-nicmiccki. Rękopis Biblioteki Narodowej w Warszawie, wydali fians/yniec Ryszard, Taszycki Witold. Kubica Stefan pod redakcją Hernackrcgo Ludwika, Lwów 1939. ~ Rkps Biblioteki Narodowej w Warszawie o sygn. 8002. Wcześniej był przechowywany w bibliotece opactwa Kanoników Laterańskich w Sanki Florian koło Linzu w Austrii. Składa się z 2% kart in folio zapisanych w dwóch kolumnach. W kodeksie oprócz psalmów sa dwa prologi (skrót I. II Pruł), wyznanie wiary św. Atanazego, tzw. Symbolum Aihanasianum (Atli), wyplecione w środek psalmu 118 (FI Alb 36-37 ej. Wierzę 2); po psalmie 150 kantyki starotestamentowc: Izajasza (Is), Ezechiasza (Ez), Anny (Ann), Mojżesza (Moys) i Habakuka (Hab). Kolejność psalmów jest zaburzona po psalmie 117, mianowicie następują po nim 119, 120, 118, 121 i dalej już właściwie psalm 122 ild. Zabytek pisany był przez ttzech kopistów. Najstarszy napisał przed r. 1400 prologi i psalmy do 101, 18; drugi pisał do psalmu 106, 1; Irzeci - resztę. Drugi i trzeci kopista pracował juz w 1 połowie XV wieku. Tekst cytowany wg psalmów i wersetów. Wydanie to zawiera na s. V--VII wstęp pióra Ludwika Bernackicgo, na s. 1-15 rozdział traktujący o uprawie Psałterza napisany przez Aleksandra Birkcnmajera, na $. 17-63 rozdział zatytułowany Psałterz floriański jako zabytek kaligrafii. Pnfeografiezny rozbiór rękopisu - również pióia Aleksandra Birkcnmajcra, na s. 65-104 o miniaturach Pstihcrza napisał Władysław Podia cha, zaś na s. 104-108 znajduje się, pióra Heleny Polac/kówtiy, analiza elementów heraldycznych w miniaturach Psałterza. W części wstępnej dość liczne folografic zabytku. Na s. 323-328 znajduje się zestawienie różnic tekstów w wydaniach części polskiej Psałterza, a na s. 329-402 przygotowany prz.cz Witolda ‘laszyckiego tekst części polskiej Psałterza w transkrypcji. Pracownia Sstp posiada od r. 1960 mikrofilm, a od r. 2003 fotografie cyfrowe. W Ssip cytowano bez daty przy cytatach, w ciągu chronologicznym między 1381-1400 a XIV ex. Wcześniejsze wydanie bł to Psa bet ii Ftariariensis parłem Poloniami ad fi-dem codicis rcccnsuit apparatu critico indicc loctipłctissimo instruxit W'ladislaus Nehring, Posna-niae 1883. Na s. 181-248 wydania W Nehringa jest zamieszczony indeks wyrazów polskich. Fragmenty Psałterza floriańskiego wydano w ChtcstWHz 51-58 (też w transkrypcji), zaś na s. 434 435 ChrestUTłz zamieszczono nowsze informacje (m.in. bibliograficzne) dotyczące zabytku. F.kscorpcja Jana Łosia.

FontesSł II Staropolskie teksty z proiokolarza miasta Woźniki w województwie śląskim. 1521-1570. wydał i wstępem opatrzył Musiol Ludwik, Katowice 1936. Fonles II. — Rkps Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Katowicach, bez sygnatury. Składa się ze 107 kart formatu wąskiego folio (dulki). We wstępie do wydania na s 16 znajduje się kilka zdań pisanych z polska po czesku z lat 1488 i 1495. też polskie glosy (m.in. z lat 1470 i 1474) w tekście łacińskim. Pracownia Sstp posia-