7008823744

Administracja publiczna, obok sektora biznesu i organizacji pozarządowych, ma istotny wpływ na jakość życia obywateli. Realizuje swoją służbę na rzecz obywateli, którzy stają się jej klientami (Hausner, 2008), a także na rzecz przedsiębiorstw, organizacji pozarządowych czy innych interesariuszy. Znajduje to swój wyraz w realizacji zadań przez administrację rządową, samorządową administrację publiczną oraz państwową administrację publiczną. Otoczenie administracji publicznej jest zmienne i złożone. W związku z tym administracja publiczna musi się zmieniać, a jej funkcjonowanie powinno być ciągle doskonalone. Przykładem działań rozwojowych i doskonalących funkcjonowanie urzędów administracji publicznej w polskich warunkach jest projekt „Procesy, cele, kompetencje - zintegrowane zarządzanie w urzędzie” (PCK), realizowany na rzecz administracji rządowej.

Administracja publiczna ulega transformacji pod wpływem m.in. globalizacji, decentralizacji i informatyzacji (Yang, 2009). Przyjmuje ona postać e-govemment (e-administracji) oraz redefiniuje granice między sektorem biznesu i organizacji pozarządowych (Morgan, 2013). Istotne znaczenie mają jak najprostsze struktury organizacy jne, z jak najmniejszą liczbą jednostek i szczebli, przy zmieniający ch się granicach funkcjonowania administracji publicznej (Kieżun, 2013). Nie bez znaczenia w ewolucji polskiej administracji publicznej jest jej europeizacja, czyli doprowadzenie do unijnych standardów stosunków między⁷ polityką a służbą cywilną czy dążenie do ujednolicenia struktur i przepisów⁷ dotyczących funkcjonowania służby cywilnej w Unii Europejskiej (Lipowicz, 2008).

Obecnie zwraca się uw⁷agę na sześć trendów w zmieniającej się administracji publicznej (Abramson i in., 2006), do których należą: zmiana zasad funkcjonowania, zarządzanie efektywnością, zapewnienie konkurencji, wyboru i zachęt, wykonanie jako odpowiedź na popyt, angażowanie obywateli oraz wykorzystanie sieci i współpracy.

Administracja publiczna staje przed trzema głównymi wyzwaniami:

1.    Większa dostępność i wyższa jakość usług publicznych, świadczonych w oparciu o mniejsze zasoby, przy większej zdolności holistycznego podejścia.

2.    Rzeczowa odpowiedź na wzrastające potrzeby obywateli w zakresie wzmocnienia ich partycypacji, w celu zwiększenia zaufania do administracji publicznej.

3.    Bardziej otwarte, transparentne, rozliczalne i skuteczne zarządzanie w administracji publicznej (UN, 2014).

Równocześnie w zarządzaniu w administracji publicznej można wskazać na trzy nurty: biurokrację, nowe zarządzanie publiczne (NPM - New Public Management ) i nowe rządzenie publiczne (NG - The New Gouernance ). Biurokracja związana jest z administrowaniem, natomiast NPM i NG z zarządzaniem publicznym (Steurer, 2007).

Zarządzanie publiczne koncentmje się na efektywności ekonomicznej, społecznej i politycznej w sektorze publicznym. Bada procesy zarządzania pod kątem prawidłowości i sprawności w organizacjach publicznych, czyli takich, które są nastawione na realizację interesu publicznego (Frączkiewicz-Wronka, 2009; Sudoł i Kożuch, 2010).

Zarządzanie publiczne jest ukierunkowane na dostarczenie obywatelom wysokiej jakości usług, osiąganie ich zadowolenia. Jest zorientowane na wyniki, na formułowanie i wdrażanie strategii krótko i długoterminowych (Suciu i LazSr, 2010). Drucker proponował np. wykorzystywanie zarządzania przez cele w amerykańskiej administracji rządowej już w drugiej połowie lat 50. ubiegłego wieku (Gazell, 2000).