7334803711

Materiał dla uczestników konferencji „Wykorzystanie metod wspomagających w profilaktyce i terapii dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej”, 22. 05. 2013 r., Samorządowy Ośrodek Doskonalenia w Częstochowie

•    Komunikacja alternatywna -

Obejmuje wszystkie sposoby porozumiewania się osób niemówiących, osób które porozumiewają się- inaczej niż za pomocą mowy.

•    Komunikacja wspomagająca - to komunikacja wspierająca, interwencja wykorzystująca alternatywne środki komunikacji mająca na celu wzmacnianie i uzupełnianie mowy, gwarantująca zastępczy sposób porozumiewania się w przypadku osoby, która nie zaczyna mówić.

•    Komunikacja wspomagana- wszystkie formy porozumiewania się, w których ekspresja dokonuje się przez selekcję znaków istniejących w formie fizycznej poza użytkownikiem.

•    Komunikacja niewspomagana- występuje, gdy osoby niepełnosprawne dokonują aktu ekspresji językowej samodzielnie. Są one „nośnikami” znaków manualnych.

•    Komunikacja zależna- zachodzi, kiedy osoba niepełnosprawna pozostaje zależna od osoby drugiej, której zadanie polega na przetłumaczeniu, lub ułożeniu w całość treści przekazu.

•    Komunikacja niezależna powstaje w sytuacji, gdy osoba niepełnosprawna w całości formułuje informację.

•    Komunikacja intencjonalna- okazywanie swoich życzeń za pomocą różnych znaków i kierowanie uwagi dorosłych na przedmioty i zdarzenia.

Charakterystyka osób wymagających wspomagających sposobów porozumiewania się.

1.Grupa języka ekspresyjnego.

Grupę tę charakteryzuje spory rozdźwięk pomiędzy rozumieniem a ekspresją słowną.

Oddziaływania ukierunkowane są na ekspresję porozumiewania się.

Osoby z tej grupy potrzebują systemów alternatywnych we wszystkich sytuacjach i przez całe życie.