7355290621

Opracowanie charakterystyki zlewni bilansowej rzeki Nysy Kłodzkiej

zwieńczeniu, jakim jest Przełęcz Srebrnej, oddzielająca Góry Sowie od mezoregionu Góry Bardzkie.

Na mezoregion Góry Bardzkie składają się sfałdowane w orogenezie hercyńskiej skały paleozoiczne, takie jak: zlepieńce, piaskowce kwarcytowe, łupki (kambryjskie, sylurskie, dolnokarnońskie). Kierunek fałdowań został ukształtowany prostopadle do rozciągłości gór, wyznaczonej przez trzeciorzędowe uskoki. W konsekwencji pomimo niewielkich wysokości bezwzględnych rzeźba terenu charakteryzuje się znacznym urozmaiceniem. Ciekawym zjawiskiem, występującym w Górach Bardzkich, jest występowanie antecedentnego przełomu Nysy Kłodzkiej, tj. dolina rzeczna jest starsza od gór, przez które się przełamuje. Meandry dzielą Góry Bardzkie na dwie części - niższą część północno - zachodnią, gdzie do najwyższych szczytów zaliczane są Słup (667 m) i Wilczak (637 m) oraz południowo -wschodnią z część z Grodziskiem (730 m), Ostrą Górą (751 m) i Kłodzką Górą (765 m). W północno - zachodniej części mezoregionu Góry Bardzkie, pod Przełęczą Srebrną, położona jest niewielka Kotlina Zdanowska, Obniżenie Łęcznej i Garb Golińca (517 m). W południowo - wschodniej części Gór Bardzkich położona jest dolina Jodłownika i Kotlina Laskówki. Przedmiotowy mezoregion od Gór Złotych oddzielony jest szeroką Przełęczą Kłodzką (481 m).

W granicach zlewni położona jest południowa część mezoregionu Obniżenie Noworudzkie, która oddziela Góry Sowie od Gór Kamiennych i Wzgórz Włodzickich. Mezoregion ten jest bruzdą, która powstała w wyniku działania procesów denudacji w skałach karbońskich i dolnopermskich.

W granicach przedmiotowej zlewni położony jest niewielki fragment mezoregionu Góry Kamienne. Stanowią one wychodnię żyły porfirowej z okresu permskiego. Skały te są odporne na działanie procesów denudacji, czemu Góry Kamienne zawdzięczają stromość stoków. W obrębie zlewni Nysy Kłodzkiej zlokalizowany jest człon położony za przełomem Ścinawki, który składa się z trzech równoległych grzbietów Gór Suchych, z czego centralnym węzłem jest Waligóra (936 m).

Zlewnia bilansowa Nysy Kłodzkiej swym zasięgiem obejmuje dwie części - północny i południowy fragment mezoregionu Obniżenie Ścinawki. W górnym biegu Ścinawki wyróżnia się Obniżenie Mieroszowskie, a w dolnym biegu rzeki położone są niewysokie Wzgórza Ścinawskie (Gardzień 556 m).

Mezoregion Góry Stołowe stanowią górnokredowe piaskowce ciosowe i margle, odznaczające się odwróconym w stosunku do budowy geologicznej ukształtowaniu powierzchni. Góry swą nazwę zawdzięczają płaskiemu zaleganiu oraz wierzchowinach, które z oddali przypominają swym kształtem stół. Na płycie cenomańskiego piaskowca cisowego, która wznosi się do 300 m ponad otoczenie, zalegają turońskie margle i łupki. Na wysokości 700-750 m utworzył się na nich płaski poziom denudacyjny, zaś ponad nim wznoszą się skalne pozostałości wyższego stopnia (piaskowiec cisowy). Warstwa ta jest silnie spękana i zwietrzała i w konsekwencji tworzy labirynty skalne.