7648595028

NAUKOWEGO I SPOŁECZNEGO. 145

Ameryki, Austro-Węgier, Belgii, Danii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Ho-andyi, Włoch, Portugalii, Szwajcaryi i mocarstw wschodnich.

1 Liczba rzeczywistych członków Kongresu doszła do 500, z których niekiedy zasiadało jednocześnie 300, biorąc udział w rozprawach rozmaitych sekcyj.

Sekcyj było sześć, zajmujących się: naukami religijnemi, filozof!• cznemi, prawnemi, historycznemi, przyrodniczemi i antropologicznemu Klasyfikacya ta wynikła nie tyle z planu, z góry nakreślonego, jak raczej z natury prac nadesłanych do komisyi i przez nią przyjętych. Ilość tych prac doszła do 70, oprócz wielu krótszych rozpraw, na posiedzeniu odczytanych.

Na ogólnem zebraniu wszystkich sekcyj postanowiono, aby nowy Kongres został zwołanym do Paryża w kwietniu r. 1891 i utworzono stałą komisyę, mającą zająć się potrzebnemi przygotowaniami.

W pierwszej tej próbie wiele bezwątpienia czuć się dało braków, wypływających z nowości przedsięwzięcia, do którego wielu katolickich uczonych wahało się przystąpić. Dlatego też niektóre nauki, jak fizyka, chemia, filologia i t. d. nie miały wcale przedstawicieli, inne zaś, jak np. etnografia, astronomia w bardzo szczupłym zakresie omówionemi zostały. Pomimo tych stron ujemnych, Kongres z r. 1888 usunął wszelkie obawy, a nawet przeszedł nadzieje, jakie w nim pokładano. Sprawozdanie z niego świadczy o pracy poważnej i znakomitej, ściągając zarazem uwagę i szacunek chrześcijańskich przyjaciół wiedzy.

III.

To pierwsze powodzenie, zachęcając nas do trwania w naszem przedsięwzięciu, zmusza jednocześnie do gorliwszej jeszcze działalności. W tym celu niezbędnem jest poparcie wszystkich, których obchodzi obrona wiary na gruncie naukowym.

Czego potrzeba dla zapewnienia powodzenia Kongresu w r. 1891?

Potrzeba pracowników, uczestników i dobroczyńców.

Przedewszystkiem pracowników. Wszystko inne zresztą do nich się odnosi. Mogą oni przyczynić się do Kongresu, przesyłając niezbyt obszerne memoryały (zawsze obawiać się trzeba zbytecznej ich długości), lub krótkie zawiadomienia w formie notatek, które na posiedzeniach odczytanemi i omówionemi zostaną.

Wszystkie artykuły (memoryały lub notatki) poddane będą pod roztrząśnięcie komisyi organizacyjnej, która w tym celu pozyskała sobie sędziów kompetentnych we wszystkich gałęziach wiedzy.

P. P. T. XXV.

10