7808336068

I

₅M | TEMAT NUMERU

dr inż. Anna M. Wiśniewska pracownik naukowo-dydaktyczny UWM w Olsztynie Włodzimierz Wiśniewski specjalista ds. BHP, mgr inż. budownictwa

Budownictwo - bezpieczeństwo pracy na wysokości

Każdego roku około 9 tysięcy pracowników budowlanych ulega wypad kom przy pracy, co stanowi od 9 do 10 procent ogółu poszkodowanych. Jakie działania należy podejmować, aby zapobiegać nieszczęśliwym wypadkom?

Praca na wysokości, będąca, w myśl Rozporządzenia Ministra Pracy i Poli-tykiSocjalnejzdnia26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r., nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2011 r., nr 173, poz. 1034) [4], pracą wykonywaną na powierzchni, która znajduje się na wysokości co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi, jest tym rodzajem prac w budownictwie, w trakcie wykonywania których występuje najwięcej nieprawidłowości. Każdego roku około 9 tysięcy pracowników budowlanych ulega wypadkom przy pracy, co stanowi od 9 do 10 procent ogółu poszkodowanych (wykres 1). Blisko 100 osób rocznie traci życie, a ok. 200 osób doznaje ciężkich obrażeń ciała w trakcie pracy na budowie (wykres 2), W najtragiczniejszym pod tym względem 2008 roku zginęło 125 pracowników budowlanych. W parze z tym idzie duża liczba poważ-

WAŻNE

Każdego roku około 9 tysięcy pracowników budowlanych ulega wypadkom przy pracy, co stanowi od 9 do 10 procent ogółu poszkodowanych

nych wypadków związanych z upadkami z wysokości (wykresy 3 i 4).

Prace na wysokości - prace szczególnie niebezpieczne

Dla prawidłowego wdrożenia przepisów BHP znaczenie ma fakt zaliczenia prac na wysokości do prac szczególnie niebezpiecznych. Wynika to zzapisów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy [4], Zobowiązuje to osoby odpowiedzialne za organizację prac do stosowania specjalnych procedur. Pracodawca określa szczegółowe wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, zapewniając w szczególności:

•    bezpośredni nadzór nad tymi pracami wyznaczonych w tym celu osób;

•    odpowiednie środki zabezpieczające;

•    instruktaż pracowników obejmujący przede wszystkim:

-    imienny podział pracy,

-    kolejność wykonywania zadań,

-    wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnościach.

Pracodawca zapewnia, by dostęp do miejsc wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych miały jedynie osoby upoważnione i odpowiednio poinstruowane. Ogólne wskazania dotyczące organizowania stanowisk pracy na wysokości możemy znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U. nr 191, poz. 1596 ze zmianami z 2003 r. nr 178, poz. 1745) [5]. Zgodnie z nimi, jeżeli tymczasowa praca na wysokości nie może być wykonana w sposób bezpieczny i zgodnie z warunkami ergonomicznymi, wówczas należy dokonać wyboru odpowiedniego sprzętu roboczego, który zapewni bezpieczne warunki pracy i którego parametry muszą być dostosowane do charakteru wykonywanej pracy, dających się przewidzieć obciążeń oraz zapewniać bezpieczne przemieszczanie się pracowników. Należy dokonać wyboru najbardziej odpowiednich środków umożliwiających bezpieczny dostęp do miejsc tymczasowej pracy na wysokości, stosownie do różnicy wysokości i częstości jej pokonywania