7921507130

INSTYTUCJE REGIONALNE A WZROST GOSPODARCZY REGIONÓW

Czerwiec 2014 Jacek Zaucha¹

Abstrakt

Artykuł odwołuje się do nowej geografii ekonomicznej - znaczenia zasobów terytorialnych dla rozwoju lokalnego i regionalnego. Pojęcie to odgrywa istotną rolę także w zaproponowanym przez Barca paradygmacie place-based policy. Instytucje takie jak normy społeczne, kapitał społeczny, czy zarządzanie mogą zostać uznane za tego typu nieruchome zasoby, które nie są łatwo replikowalne w innych częściach Świata, a więc tworzą specyficzne środowisko rozwojowe. Artykuł analizuje, jak idea nieruchomych zasobów (aktywów) została zastosowana w modelach wzrostu ekonomii głównego nurtu. Zaprezentowane wyniki wskazują, iż instytucje, według najważniejszych ekonomistów, są istotną determinantą wzrostu gospodarczego. Modele wzrostu na ogół zakładają, że instytucje wpływają na rozmiar zasobów (zwłaszcza kapitał ludzki) i ich produktywność. W tychże modelach uwzględniane są jako element produktywności wieloczynnikowej TFP, bądź wpływają na akumulację czynników produkcji.

Za najważniejsze przyczyny braku jasności efektów wpływu instytucji na wzrost gospodarczy uznać można złożoność problemu, uniwersalny charakter wielu instytucji na poziomie krajowym oraz problem wyboru odpowiednich wskaźników.

KodyJEL:    043, Rll, R12

Słowa kluczowe:    wzrost gospodarczy, zasoby terytorialne, instytucje regionalne

Artykuł wykorzystuje wyniki projektu finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki „Kategoria spójność terytorialna w polityce spójności. Implikacje dla wzrostu gospodarczego"

(nr 2012/05 / B / HS4 / 04212).

2

1

Jacek Zaucha, dr hab., Katedra Makroekonomii, Wydział Ekonomiczny, Uniwersytet Gdański, iacek.zaucha(5)gmail.com: Instytut Rozwoju, i.zaucha(a) instvtut-rozwoiu.org