7928718580

Piotr Tompalski, Piotr Wężyk

Katedra Ekologii Lasu Uniwersytet Rolniczy w Krakowie Opiekun naukowy: prof. dr hab. inż. Wojciech Krzaklewski

Wady i zalety automatycznego określania liczby drzew oraz pierśnicowego pola przekroju sosny zwyczajnej jednostanowiskową metodą skanowania laserowego

Streszczenie. Zrównoważona gospodarka leśna i model leśnictwa wielofunkcyjnego wymagają posiadania dużego zasobu aktualnych i precyzyjnych informacji o stanie i strukturze drzewostanów. Naziemny skaning laserowy (Teirestrial Laser Scanning - TLS) umożliwia precyzyjne określenie położenia drzew oraz dokonanie pomiarów wybranych cech taksacyjnych, takich jak: pierśnica, wysokości drzewa, nasada korony i jej długości czy miąższości pnia. Pomiar, oprócz dużej dokładności, charakteryzuje się powtarzalnością oraz sporym obiektywizmem. Prezentowana praca dotyczy poszukiwania optymalnych rozwiązań w zakresie rozmieszczenia oraz automatyzacji przetwarzania danych TLS. Na wybranych powierzchniach kołowych z drzewostanem sosnowym (VI klasa wieku, nadleśnictwo Milicz, RDLP Wrocław) badano dokładność algorytmu, którego zadaniem jest

! automatyczne określenie pierśnicowego pola przekroju. Referencje stanowiły pomiary terenowe wykonane średnicomierzem. Wariant pomiaru TLS dotyczył zastosowania tylko jednego stanowiska centralnego. Kolejne analizy dotyczyły także określenia liczby drzew w drzewostanie. Została ona określona z błędem na poziomie kilku procent. Otrzymane wyniki wskazują, że przy zastosowaniu tylko jednego centralnego stanowiska skanera pole pierśnicowego przekroju drzewostanu (G [m²/l ha]) uzyskane w pełni automatycznym pomiarem różni się od danych referencyjnych średnio w granicach 18%. Sytuacja ta wynika z faktu ich wzajemnego przesłaniania się. Wyniki poprawności działania algorytmu są jednak obiecujące i zachęcają do podjęcia prac nad jego udoskonaleniem.

'

Słowa kluczowe: liczba drzew, pierśnicowe pole przekroju, skaning naziemny TLS