52
dujemy gię na odkład <z lewej strony terenu, gdzie mają być wykonane-roboty ziemne; powiedzmy, że mamy odłożyć zbywającą ziemię w profilu poprzecznym S. Przyjmując za linję rozdzielczą MN, przechodzącą przez początkowy poinlkt krzywej Brucknera, mamy segmenty a i d nad lin ją i segment b+c (składający się z dwu części: b i c) pod linją rozdzielczą.
Ruch mas ziemnych odbędzie się według poziomych strzałek, a więc: od BC do AB, od CGD do DHE i od FK do EF; pozostałą ziemię z wykopu KZ według założenia mamy złożyć w profilu SS. Określając wzorem algebraicznym, suma momentów transportów' przedstawi się jak następuje: a-f-b-fc-|-d+ powierzchnia MKZP. (PQ — jest poziomą linją posiłkową, przechodzącą przez koniec krzywej), gdzie znów powierzchnia MKZP = =e-j-b~ff, a zatem ogólna suma momentów transportów =a-)-b-f-c+d + t e+b+f=a-ł-2b-f-c+d-|-e-|-f.
Przyjmując zaś linję rozdzielczą (rys. 40) PQ, przechodzącą przez końcowy punkt krzywej, przy tern samem założeniu (i przy posiłkowej poziomej MN), suma momentów transportów wyrazi się wzorem: a+c+d-j-f-l-powierzchniaMCGP, czyli: a-ł-c+d + f+e. Widzimy, że
w drugim przypadku przy przyjęciu linji rozdzielczej, przechodzącej przez końcowy punkt krzywej Brucknera, suma monetów transportów jest mniejszą o wielkość 2b. Dalej, analizując kierunek mających się odbyć transportów w pierwszym przypadku, stwilerdzamy dużą neiknosekwen-
cję w pracy: raz ziemię przewozimy (od CG do EII) od strony lewej ku prawej, drugi raz przez ten sam teren (od KZ do MP) przewozimy ziemię od strony prawej ku lewej, a więc transporty niepotrzebnie się krzyżują; dalej stwierdzamy (rys. 39) naruszenie ustalonej zasady przewozu ziemi, gdyż pod linją rozdzielczą od wykopów do nasypów transport winien się odbywać od strony lewej ku prawej, a tymczasem mamy tu odwrotne zjawisko (wykop KZ), czego unikamy na przykładzie drugim (rys. 40), gdzie transport mas ziemnych odbywa się ekonomicznie i prawidłowo.