60
GH —FG wykreślona lin ja jest nie do przyjęcia. Przy linji rozdielczej PQ mieliśmy odkłady hj + h4 i żadnych ukopów, zastępując PQ schodkową AD i EH otrzymujemy jeszcze dodatkowe odkłady, a w sumie: hi + h2-f-h3 + h4 —h1-rh4+h, czyli odkład zwiększony o h, a oprócz tego w DE do
chodzi niepotrzebny ukop itejże witeikcści h. Oczywiście nonsens ten jest spowodowany niewłaściwym układem schodkowej rozdzielczej, wgórę zamiast wdół, a zatem musimy ograniczyć się do jednej linji rozdzielczej (kropkowanej) PQ.
A jednak i przy rozdzielczych schodkowych może być mniej lub więcej korzystny ich wkładi, jak to się przekonamy na rys. 51-szym. Niech AB i CD będą schodkowe rozdzielcze, dla których następuje równowaga odcinków górnych i dolnych segmentów, a więc: Ae=eB i, Cf+gh — fg+ hD. Rozpatrzmy w tym celu dwie gnu/py segmentów lecz w innym układzie, a mianowicie: weźmy pierwszą grupę, składającą się z 4-ch segmen-tów (do punktu g) i drugą — z dwu ostatnich segmentów, czyli zamiast AB i CD rozpatrzmy schodkowe PQ i RS. W tym celu przedłużmy AB do Z. Ponieważ mieliśmy w założeniu warunek dla rodzielczej PQ, że Pa+ bc—ab + cQ, a dla pomocniczej rozdzielczej AZ tego warunku nie mamy,