Implementacja: do szukanej linii należy 9 danych punktów oraz składa się ona z czterech
odcinków, których końcami są tylko dane punkty.
Kompilacja: łączenie odcinkami kolejno wybranych punktów.
Procesor: zbiór wszystkich odcinków do których należą dane punkty..
Monitorowanie: do żadnej określonej w kompilacji linii nie należą wszystkie dane punkty. Monitor: rysunek przedstawiający wynik kompilacji.
Uczestniczenie w kulturze informatycznej wymaga posiadania przez ludzi umiejętności przetwarzania informacji oraz wykorzystywania środków informatycznych. Takie przetwarzanie informacji nazywamy zadaniami informatycznymi, a wykonywanie czynności prowadzących do przetwarzania informacji z użyciem środków informatycznych -wykonywaniem zadań. Zadania informatyczne nie muszą być więc sformułowane słownie np.. w formie pytań lub poleceń do wykonania. W przypadku posługiwania się techniką komputerową, zadania informatyczne dotyczą wszystkich aspektów wykorzystywania tej techniki, np. uruchomienie sprzętu, obsługa klawiatury i myszki, zalogowanie się do sieci, archiwizacja danych, redagowanie pism z użyciem edytorów komputerowych, przygotowanie danych do tworzenia baz danych, tworzenie baz danych, itp.
Współcześnie najbardziej korzystne w kształceniu informatycznym jest wykonywanie przez uczniów zadań w ramach systemów multimedialnych z wykorzystaniem systemów ekspertowych, Pogląd ten szerzej uzasadnimy w następnym rozdziale. Silnym argumentem za takim podejściem do wykonywania zadań informatycznych jest to, że zadanie informatyczne określa związek pomiędzy rzeczywistością poznawczą dostępną uczniowi w procesie poznania (doświadczenie i wiedza) z rzeczywistością wirtualną, tj. przetworzoną, za pośrednictwem środków informatycznych, rzeczywistością poznawczą. Dlatego ważną rolę w wykonywaniu zadań informatycznych odgrywa wizualizacja i symulacja.
Przykład 1.1 Rola wizualizacji i symulacji w wykonywaniu zadań informatycznych.
Istotną rolę w wykonywaniu zadań informatycznych odgrywa wizualizacja treści zadania oraz prezentacja realizacji jego rozwiązania i kompilacja algorytmu za pomocą symulacji komputerowej. Projektując wizualizacje można wykorzzystać takie programy jak: PowerPoint, VBA - Visual Basic for Applications, a także edytor grafiki Paint. Można też wykorzystytwać paseka rysowania edytora Word 2000 i „galerię” ClipArt. Tworząc potrzebne obiekty graficzne, wstawia się je np. do formularzy okien dialogowych VBA lub do slajdów prezentacji PowerPoint.
PowerPoint to powszechnie znany program pakietu Microsoft Office do tworzenia prezentacji multimedialnych. Prezentacja składa się ze slajdów, a kolejnością ich wyświetlana (pokazem) można sterować za pomocą hiperłączy, elementów prezentacji pozwalających wywoływać podczas pokazu slajdów wybrane obiekty lub przechodzić do wybranych lokalizacji, wywoływać konkretne slajdy prezentacji lub inne prezentacje itp. Hiperłącze można utworzyć z dowolnego obiektu, np. z tekstu, kształtu, tabeli, wykresu, rysunku. Jeśli chcemy umieścić w prezentacji typowe symbole dla takich czynności jak przechodzenie do następnego, poprzedniego, pierwszego i ostatniego slajdu, możemy wykorzystać przyciski akcji. W obrębie danej prezentacji można umieścić pokaz niestandardowy. Utworzenie pokazu niestandardowego polega na zgrupowaniu wybranych slajdów, aby pokazywać tę cześć prezentacji tylko w pewnych przypadkach.
Sterowanie pokazem slajdów można więc „zaprogramować” tak, że kolejność ich wyświetlania zależy od woli użytkownika - „widza” pokazu. Przypomina to programowanie logiczne - mamy bowiem swego rodzaju instrukcję warunkową: ,jeśli ..., to...”: jeśli