Elementy teletransmisji danych
W katalogach okablowania i osprzętu sieciowego podawane są również parametry elektryczne urządzeń teletransmisyjnych.
Telekomunikacja obejmuje zagadnienia zdalnego (na odległość) przekazywania wiadomości za pośrednictwem sygnałów elektromagnetycznych. Wiadomość jest przekazywana w formie: tekstu, obrazu lub dźwięku lub za pomocą kilku mediów informacyjnych jednocześnie.
Sieć teletransmisyjna (telekomunikacyjna) zawiera linie transmisyjne i urządzenia nadawczo-odbiorcze do odległego przekazywania danych. Przewodowa transmisja danych odbywa się za pomocą linii telefonicznych; komutowanych (wybieranych przez abonenta) lub dzierżawionych do wyłącznego użytku systemu transmisyjnego.
Format danych oznacza sposób reprezentacji każdego ze znaków. W systemach komputerowych jest to ciąg wartości binarnych kolejnych znaków.
Wyróżniamy szeregowy i równoległy format znaku, przy czym transmisja równoległa dotyczy zwykle niewielkich odległości; w obrębie źródła danych (np. komputera), lokalnych stacji pamięci i lokalnych urządzeń peryferyjnych.
Gdy dane binarne transmitujemy na większe odległości (poza obręb wymienionych urządzeń), stosujemy format transmisji szeregowej (na pojedynczej linii transmisyjnej); w tzw. trybie asynchronicznym lub w trybie synchronicznym.
Jest to metoda szeregowego przekazywania danych znak po znaku, które są kodowane jako ciąg bitów oddzielanych specjalnymi znacznikami rozdzielającymi - początku i końca znaku. Transmisja nie jest synchronizowana żadnymi znakami specjalnymi, czy ciągami synchronizującymi. Jej początek określają zmiany wartości początkowej z poziomu wysokiego na niski. Początek transmisji każdego ze znaków jest określany z chwilą rozpoczęcia jego nadawania. Interpretacja znaku w odbiorniku następuje po nadaniu kilku bitów danych, dlatego niewielkie różnice częstotliwości taktowania, po obu stronach linii (nadajnik/odbiornik), nie mają istotnego znaczenia. Dla detekcji błędów transmisji używa się 1-bitowego znacznika parzystej liczby takich samych wartości bitów jednego znaku. Dane są transmitowane znak-po-znaku na jednym przewodzie transmisyjnym. W układach transmisji danych każdy bit (lub znak) musi być rozpoznany w czasie określonym przez takt zegara synchronizującego. Ciąg bitów określających znak jest transmitowany w znormalizowanej formie zwanej ramką czasową, którą przedstawiono na rys. 1.8.
18