8344043913

Propaganda - odmiana perswazji publicznej której celem jest nakłonienie jak największej liczby osób do przyjęcia postaw aprobujących daną ideologię czy doktrynę. Public relations (PR) (z ang. - relacje z otoczeniem) - proces komunikowania, który poprzez stworzenie możliwości dialogu i interakcyjność działań oraz z pomocą określonych instrumentów i technik komunikacyjnych, wzmacnia lub nawet kreuje związek organizacji z jej otoczeniem, aby stworzyć sytuację, w której nastąpi wyrównanie interesów organizacji i jej otoczenia oraz aby umożliwić funkcjonowanie organizacji i jej otoczenia w optymalnej dla obu stron rzeczywistości.

29.Przedstaw klasyfikacje propagandy

Kryteria typologii (klasyfikacji) propagandy:

1. Ze względu na treść: (propaganda społeczna, propaganda polityczna, propaganda ekonomiczna, mogą również występować inne np. zdrowotna, naukowa, sportowa, edukacyjna, ale dwie pierwsze są najważniejsze.)

2. Według stopnia zafałszowania treści: (propaganda biała, propaganda szara, propaganda czarna)

3. Według kierunku jej oddziaływania: (propaganda zewnętrzna, propaganda wewnętrzna)

4. Ze względu na przebieg procesu propagandowego w społeczeństwie: (propaganda horyzontalna, propaganda wertykalna)

5. Ze względu na zależność w czasie między przekazem a wydarzeniami, których dotyczy: (propaganda poprzedzająca, propaganda towarzysząca, propaganda post fatum (następcza)

6. Ze względu na sposób rozpowszechniania propagandy: (propaganda bezpośrednia - interaktywna, propaganda pośrednia - impersonalna:propaganda audiowizualna, propaganda audytywna, propaganda wizualna)

Propaganda społeczna - nazywana także socjologiczną, integruje maksymalną liczbę jednostek, unifikuje zachowanie członków wg pewnego modelu, rozpowszechnia określony styl życia wewnątrz grupy, a atakuje inne środowiska i grupy społeczne. W obrębie propagandy socjologicznej znajdują się różne propagandy polityczne, religijne, związane z odmiennymi nurtami ideologicznymi itp. Cechą zasadniczą propagandy socjologicznej, różniącą ją od politycznej, jest spontaniczność, brak struktur i zarządzania. Propaganda socjologiczna prowadzi do adaptacji jednostek w grupach i do aktywnego uczestnictwa mas. Kreuje nowe zwyczaje i metody przez specyficzny sposób wewnętrznej perswazji, obcej propagandzie politycznej. Nie ma tu zorganizowanych fachowo kampanii i profesjonalnych specjalistów od propagandy. Każdy z członków