8344043914

grupy jest potencjalnym propagandzistą. Z pomocą przychodzi reklama, kino, technika rozumiana generalnie, wiedza zdobyta w procesie edukacji i socjalizacji etc. Propagandę tą cechuje ponadto brak intencjonalności i polityczności. Agituje w spokoju, w klimacie prawdy i etyki. Działa wolno. Jej efekty można najlepiej zaobserwować w społeczeństwach stabilnych i żywotnych, ale także w społeczeństwach i grupach ekspansywnych. Propaganda socjologiczna przygotowuje teren pod propagandę polityczną, stąd określana jest jako subpropaganda.

Propaganda polityczna - J.Ellul definiuje ją jako techniki wpływania na obywateli wypracowane i stosowane przez instytucje władzy państwowej, partie polityczne, administrację, elity polityczne etc. Zasadniczym jej celem jest modyfikowanie zachowań społeczeństwa zgodnie z interesem nadawcy. Realizacja tego typu propagandy opiera się zarówno na wolontariuszach, jak i aparacie do tego celu powołanym. Najlepiej zbadanymi i dobrze znanymi przykładami propagandy politycznej są propaganda hitlerowska i stalinowska. Propaganda polityczna nie występuje jednak tylko w systemach totalitarnych. Jest ona uprawiana także w systemach demokratycznych, i to z dużym powodzeniem. Szczególnym rodzajem propagandy politycznej jest propaganda wyborcza. Jest ona nieodłącznym elementem wszelkich procesów wyborczych. Po II wojnie światowej pojawiły się tendencje do unikania słowa „propaganda”, gdyż wywołuje ono negatywne konotacje. Zaczęto stosować powszechnie termin „komunikacja polityczna”, który jest raczej neutralny. Zmiana nazewnictwa nie zmieniła jednak istoty zjawiska. Propaganda dalej była i jest propagandą. Współczesna propaganda polityczna jest techniką wpływania na zachowania obywateli, kierowania opinią publiczną i manipulowania. Opiera się na najnowszych osiągnięciach naukowych i wynikach badań empirycznych w zakresie psychologii społecznej, socjologii, politologii, teorii komunikowania itp. Współcześnie propaganda polityczna przestała być aktem jednorazowym i przerodziła się w propagandę ciągłą i totalną, czyli celową, zaplanowaną w szczegółach i stałą działalność instytucji politycznych, wykorzystujących wszystkie możliwe środki przekazu.

30.Co to jest cenzura mediów masowych? Wymień jej dw a główne rodzaje.

Cenzura to znajdujące się w rękach władzy narzędzie kształtowania i utrzymywania oficjalnej wersji „prawdy”, to ograniczenie prawa do wypowiedzi jednej osoby przez inną. Jest to również ograniczanie przez państwo podstawowych praw człowieka - prawa do wolności słowa i wolności prasy, pod różnymi pretekstami. Cenzura mediów masowych odnosić się będzie oczywiście do mass - mediów, przez które rozumiemy telewizję, radio, prasę czy internet. Z cenzurą nieodłącznie wiąże się także pojęcie "wybielania faktów". Najbardziej znaną cenzurą mass-mediów w Polsce była cenzura okresu PRL. Władza administracyjna mogła wówczas np. zająć tekst, ingerować w zawartość gazety tzw. komunikatami urzędowymi, a w razie sprzeciwu wymierzyć drakońskie kary pieniężne, potrafiące zachwiać budżetem