W roku 2011, podobnie jak w roku 2010, absolwenci szkół ponadgimnazjalnych, aby uzyskać świadectwo dojrzałości, zobowiązani byli zdać dwa obowiązkowe egzaminy z języka polskiego: ustny (bez określania poziomu egzaminu) oraz pisemny na poziomie podstawowym. Maturzyści, którzy zadeklarowali przystąpienie do egzaminu dodatkowego z języka polskiego, mogli zdawać ten egzamin tylko na poziomie rozszerzonym.
W sesji wiosennej 2011 roku na terenie działania OKE w Poznaniu do części ustnej egzaminu maturalnego z języka polskiego przystąpiło 52102 absolwentów szkół ponadgimnazjalnych. Według danych liczbowych 992 maturzystów nie przystąpiło do części ustnej, co stanowi 1,8% ogólnej liczby zdających egzamin z języka ojczystego. Najczęściej byli to absolwenci szkół uzupełniających (8,9%). W liceach profilowanych nie przystąpiło do egzaminu ustnego 4,2% zdających, w technikach 2,6%, najmniej takich przypadków odnotowano w liceach ogólnokształcących (0,9%).
I. Opis egzaminu
Egzamin ustny z języka polskiego polega na samodzielnym opracowaniu wybranego przez maturzystę tematu i przedstawieniu go w formie prezentacji. Zdający uczestniczy też w rozmowie, którą przeprowadza zespół przedmiotowy. W ostatnim roku nauki, we wrześniu, maturzysta wybiera ze szkolnej listy tematów zagadnienie do opracowania. Może je wybrać z trzech działów tematycznych: literatury, związków literatury z innymi dziedzinami sztuki i języka. Najpóźniej do 31 stycznia w przedostatnim roku nauki zdający ma możliwość zaproponowania, zgodnie z zainteresowaniami, własnego tematu prezentacji. Aby temat mógł być wpisany na szkolną listę, musi zyskać akceptację zespołu polonistów. Wówczas mogą go wybierać również inni maturzyści.
Pracując nad tematem, zdający korzysta z celowo wybranych dzieł literackich i innych tekstów kultury, a także z materiału językowego, który często sam gromadzi. Ma też obowiązek korzystania z naukowych opracowań. Źródła zapisuje w postaci bibliografii, którą składa przewodniczącemu szkolnego zespołu egzaminacyjnego na cztery tygodnie przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej w kraju. Absolwent może korzystać z materiałów pomocniczych, takich jak fragmenty filmów czy nagrań muzycznych, a także z ramowego planu prezentacji. Okazuje go do wglądu zespołowi przedmiotowemu bezpośrednio przed egzaminem.
Podczas pierwszej części egzaminu sprawdza się głównie rozumienie wybranego tematu, trafność doboru materiału rzeczowego, jego interpretację poprzedzoną czynnościami analitycznymi, stosowanie pojęć z zakresu historii i teorii literatury, sztuk pięknych czy nauki
3