Jerzy Kowalewski
Uniwersytet Lwowski Lwów
80 LAT NAUCZANIA JĘZYKA POLSKIEGO JAKO OBCEGO
Współczesne początki nauczania języka polskiego jako obcego sięgają roku 1931, gdy w Warszawie zorganizowano Biuro Kursów Wakacyjnych o Kulturze Polskiej dla Cudzoziemców. Kursy te prowadził częściowo Uniwersytet Warszawski, częściowo Uniwersytet Jagielloński. Zatem obchodzimy 80. rocznicę...
NAUCZANIE JĘZYKA POLSKIEGO JAKO OBCEGO -RYS HISTORYCZNY
Nauczanie polszczyzny cudzoziemców sięga wieku XVI, gdy wydano w Krakowie najstarsze znane dziś rozmówki polsko-niemieckie (1539)1, a na Pomorzu Piotr Statorius - Strój eński opracował i wydal swą pierwszą gramatykę - podręcznik języka polskiego dla cudzoziemców (1568), który był następnie wykorzystywany w Gdańsku, Toruniu, Elblągu i Królewcu. Sam autor używał jej w protestanckim Pińczowie. W 1587 roku notuje się pierwszy „lektorat” w Gdańsku, w Gimnazjum Akademickim (pierwszym „lektorem” był Jan Rybiński). W wieku XVII język polski był uczony w szkołach klasztornych i prywatnych. W połowie XVII wieku odnotowano 1378 uczniów w Gdańsku. Wydano 5 gramatyk, 6 zbiorów czytanek, 4 słowników. Po rozbiorach, w zaborze pruskim, na rozkaz gabinetowy króla pruskiego uczono „sposobu wyrażania myśli” po polsku przyszłych urzędników, nauczycieli, sędziów i wojskowych w gimnazjach i na uniwersytetach2.
Władysław T. Miodunka, Lingwistyka stosowana a nauczanie..., s. 72.
Jan Lewandowski, Z dziejów nauczania..., s. 125 (Szczegółowy opis bibliograficzny w Bibliografii.); tenże, O nauczaniu języka polskiego jako obcego..., s. 233.