8401850527

II MIĘDZYNARODOWE SPOTKANIE PRACOWNIKÓW

KATEDR BIBLIOTEKOZNAWSTWA

W dniach 16—20 kwietnia 1967 r. w Ośrodku Szkoleniowym Uniwersytetu Wrocławskiego w Karpaczu odbyło się II międzynarodowe spotkanie pracowników Katedr Bibliotekoznawstwa. Takie spotkanie odbyło się także w ubiegłym roku w Starym Smokowcu w Tatrach Słowackich, a jego organizatorem i gospodarzem była Katedra Bibliotekoznawstwa w Bratysławie. Koncepcja takich spotkań zrodziła się w atmosferze ożywionych kontaktów pracowników katedr bibliotekoznawstwa Polski i Czechosłowacji, kontaktów opartych na wymianie wakacyjnych praktyk studenckich, wymianie materiałów naukowych i doświadczeń w zakresie dydaktyki. Tradycja odbywających się co 5 lat Międzynarodowych Konferencji Kierowników Katedr Bibliotekoznawstwa Krajów Socjalistycznych nie zaspokajała w pełni potrzeby bliższych, mniej oficjalnych, bardziej bezpośrednich rozmów, w czasie których nie tylko kierownicy katedr, ale i szeregowi pracownicy mogliby podzielić się swoimi doświadczeniami w pracy dydaktycznej, przedyskutować programy studiów, ustalić drogi i tematykę współpracy naukowej. Taki charakter i taką rangę wyznaczono^ spotkaniom w Smokowcu i Karpaczu, przy czym przyjęto zasadę organizowania spotkań w strefie konwencji turystycznej dla uniknięcia skomplikowanych formalności paszportowych. Druga zasada określająca krąg uczestników — zasada bliskiego sąsiedztwa sprawiła, że w spotkaniach tych biorą udział przedstawiciele katedr polskich w Warszawie i Wrocławiu, katedr czechosłowackich w Pradze i Bratysławie oraz jeden przedstawiciel katedry węgierskiej w Budapeszcie i jeden przedstawiciel katedry NRD w Berlinie Wschodnim.

Program spotkania w Karpaczu obejmował, obok ogólnych problemów współpracy katedr, trzy grupy tematyczne, wokół których koncentrowała się dyskusja i których dotyczyły wygłaszane referaty. Były to: (1) organizacja i plan studiów, w szczególności studiów podyplomowych w zakresie informacji naukowej; (2) metodyka nauczania ze szczególnym uwzględnieniem studiów zaocznych; (3) uściślenie zadań, treści i celu kształcenia bibliotekoznawczego.

Uchwały spotkania, w formie skróconej, przedstawiają się następująco:

1)    Należy kontynuować współpracę katedr w zakresie wymiany praktyk wakacyjnych studentów oraz podjąć wysiłek w kierunku zorganizowania semestralnych lub rocznych praktyk studentów w zaprzyjaźnionych katedrach. W tym celu studenci powinni opracowywać takie tematy prac magisterskich i dyplomowych, które interesują sąsiedzkie katedry i od nich mogą uzyskać pomoc merytoryczną i materiałową. Niezależnie od wymiany studentów powinna się rozwijać wymiana pracowników naukowych w formie długoterminowych wyjazdów w celach naukowych, dla prowadzenia wykładów lub prac badawczych.

2)    Stwierdzono konieczność sformułowania wspólnego planu prac badawczych, zwłaszcza teoretycznych, które mogłyby wejść jako cenny wkład katedr do ogólnego dorobku myśli bibliotekoznawczej.

3)    Katedry w dalszym ciągu wymieniać mają publikacje z dziedziny bibliotekoznawstwa i zobowiązują się informować o nich zainteresowane kręgi bibliotekarzy swego kraju w postaci recenzji.

4)    Katedry powinny wykorzystywać Biuletyn Informacyjny Katedr Bibliotekoznawstwa Krajów Socjalistycznych jako forum dla informacji o swej działalności informacyjnej, dydaktycznej i naukowej.

5)    Po wnikliwej dyskusji nad problemem studiów podyplomowych z zakresu informacji naukowej uznano takie studia za ważne i niezbędne uzupełnienie specjalistyczne kierunku bibliotekoznawstwa. Podkreślono również konieczność nasycenia dyscypliny odpowiednią problematyką naukową, zwłaszcza teoretyczną.

6)    W zakresie metodyki kształcenia przypomniano o niezbędnym warunku dydaktyki uniwersyteckiej — o konieczności problematyzowania wykładów i ćwiczeń, jako najwłaściwszej drogi naukowego pogłębienia dydaktyki. Szczególną uwagę zwrócono na potrzebę wyjątkowo czujnej i przemyślanej pracy ze studentami zaocznymi.

358