ralnego, Wojskowa Akademia Techniczna, Wojskowa Akademia Polityczna, Akademia Wojskowo-Lekarska i Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej. Biblioteki wojskowych instytutów i ośrodków naukowo-badawczych są placówkami specjalistycznymi o wąskim zakresie specjalizacji rzeczowej. Zbiory ich są różnych rozmiarów (od 10 do 70 tys. wol.). Największe z nich to biblioteki naukowe Wojskowego Instytutu Historii i Sztabu Generalnego WP.
W Wojsku Polskim, obok bibliotek naukowych, istnieją też liczne biblioteki klubowe przy ośrodkach kulturalno-oświatowych. Sieć tych bibliotek obejmuje wszystkie garnizony i jednostki wojskowe. Celem działania tych bibliotek jest zaspokajanie i rozwijanie potrzeb czytelniczych środowiska wojskowego, pomaganie w wychowaniu i wyszkoleniu żołnierzy. Zbiory bibliotek klubowych wynoszą ponad 3 100 000 wol. i są systematycznie uzupełniane. Dzięki tak rozwiniętej sieci bibliotecznej i na ogół dobremu zaopatrzeniu bibliotek w wydawnictwa, książka stała się w wojsku istotnym elementem w pracy szkoleniowej i wychowawczej.
W ciągu 200-lecia swego istnienia biblioteki wojskowe, niezależnie gdzie i w jakich warunkach powstawały, były zawsze pomocniczymi warsztatami pracy nau-kowo-oświatowej w wojsku. Wojsko nasze rozwijając swe bogate księgozbiory — czerpie z ksiąg wiedzę i księgi te pieczołowicie przechowuje. Nieprzypadkowo więc osiągnięcia i działalność polskich bibliotek wojskowych stanowi jeden ze składników kultury narodowej. Niech więc dzieje polskiego bibliotekarstwa wojskowego, które w niniejszym szkicu zostały nakreślone, przypomną czytelnikowi o istotnym dla naszego narodu i wojska polskiego Jubileuszu.
Była to Sesja osobliwa. W historii bibliotekarstwa nie było jeszcze takiej uroczystości. W dziejach Wojska Polskiego nie zanotowano dotychczas Sesji, poświęconej funkcji książki bibliotecznej. Sesja jubileuszowa bibliotek wojskowych zbiegła się ze świętem Wojska Polskiego. Tradycja 2 wieków znalazła się w konfrontacji ze współczesnym bibliotekarstwem. Spotkali się bibliotekarze wojskowi i cywilni, by wspólnie uczcić tak rzadki jubileusz.
Obchody Roku Jubileuszowego 200-lecia Polskich Bibliotek Wojskowych, którym patronuje Komitet Honorowy pod protektoratem Ministra Obrony Narodowej Marszałka Polski Mariana Spychalskiego, trwają w kraju już od kilku miesięcy. Głównym akcentem uroczystości była Sesja Naukowa zorganizowana w Warszawie w dn. 9 i 10 października 1967 r.
Celem Sesji było nie tylko przedstawienie dziejów polskich bibliotek wojskowych i ich aktualnych współczesnych problemów, ale również wykazanie udziału wojska w tworzeniu kultury narodowej i polityki bibliotecznej w kraju.
Istotnym elementem Sesji był też problem współdziałania bibliotek wojskowych i cywilnych w rozbudzaniu zainteresowania społeczeństwa obronnością kraju i w wychowaniu patriotycznym.
Sesja Naukowa odbyła się w gmachu Centralnej Biblioteki Wojskowej w dniach 9—10 października 1967 r. Przewodniczył jej zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP gen. bryg. Zbigniew Szydłowski i przewodniczący Zarządu Głównego Stów. Bibl. Polskich doc. dr Jan Baumgart. Inauguracji dokonał szef Głównego Zarządu Politycznego WP gen. dyw. Józef Urbanowicz.
Obrady Sesji otworzył referat dyr. Centralnej Biblioteki Wojskowej płka Józefa Sulimowicza nt. polskich bibliotek wojskowych 1767—1967. Należy podkreślić, że gdy referent, mówiąc o organizatorach bibliotekarstwa wojskowego w okresie od 1919 do 1937 r. wymienił nazwiska znajdujących się na sali zasłużonych działaczy na tym polu, jak np. dyr. M. Lodyńskiego, T. Makowskiego i innych — uczest-cy zareagowali żywiołowymi oklaskami.
326