Tabela 2 Wiązary dachowe rozporowe [opr. autora]
Typ wiązara
_Cechy charakterystyczne_
Stosowany jest w budynkach o rozpiętości w świetle podpór (ścian) do 600 cm oraz nachyleniu połaci 40°+-60°. Długość krokwi nie powinna przekraczać 450 cm. Obciążenia przenoszone są na mur bezpośrednio przez belkę lub za pośrednictwem murłat (namurnic). Krokwie grubsze łączone są na zwidłowanie a cieńsze na zakładkę prostą. Wiązary stęża się wiatrownicami przybitymi na ukos do spodu krokwi. Rozstaw wiązarów 80+T20 cm,_
Wiązar jętkowy z jętką podpartą
Stosowany jest w budynkach o rozpiętości w świetle podpór 750 cm oraz nachyleniu połaci 37°+-60°. Krokwie wzmacnia się poziomą belką - jętką, która dzieli krokiew na dwa odcinki w stosunku 3:2. Górny odcinek nie może być dłuższy niż 250 cm, a dolny 450 cm. Długość jętki nie powinna przekraczać 350 cm.
Stosowany jest w budynkach o rozpiętościach w świetle podpór od 700 do 1000 cm ponieważ długość jętek jest większa niż 350 cm. Podparcie belek (jętek) w środku ramą stolcową zmniejsza ich ugięcie i zapobiega wyboczeniu. Stolce (słupy) ustawiane są co 300+400 cm na długości więźby. W wiązarach o rozpiętościach od 900 do 1200 cm jętki podpierane są dwiema ramami stolcowymi. Wiązar pełny tworzy para krokwi, jętka, jeden lub dwa stolce (słupy) ramy stolcowej.
Tabela 3 Wiązary dachowe płatwiowe [opr. autora]
Typ wiązara
Wiązar płatwiowo - kleszczowy
Cechy charakterystyczne
Stosowany jest w budynkach o rozpiętości w świetle podpór od 900 do 1100 cm. Konstrukcja dachu składa się z wiązarów głównych (pełnych) i pośrednich (pustych) ustawianych co 300+450 cm. Wiązar pełny tworzy para krokwi, para kleszczy, dwa słupy (stolce) ramy stolcowej, belka wiązarowa w stropie drewnianym lub podwalina, gdy strop jest żelbetowy. Usztywnienie dachu w kierunku podłużnym zapewniają miecze połączone zpłatwiami i słupkami. W stromych dachach w budynkach wolnostojących dodatkowo od spodu należy ukośnie przybić do krokwi wiatrownice.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9