8857685631

c.    Rozwój kapitalizmu w XVIII wieku i wejście w fazę przemysłową miały ogromną konsekwencję dla stosunków międzynarodowych, dlatego że coraz bardziej masowa produkcja wymagała stałego przekraczania granic państwowych, co dynamizowało stosunki gospodarcze. Wówczas też pojawiło się zjawisko współzależności międzynarodowej.

d.    Siatka powiązań międzynarodowych zaczęła się zagęszczać w XIX wieku. Wymagało to coraz szerszych prawno-międzynarodowych i instytucjonalnych regulacji. Pojawiło się prawo dyplomatyczne. Ówczesny XIX wieczny ład był ładem europocentrycznym, który decydował o losach ówczesnego świata (koncert mocarstw). Kształtowały się państwa imperialne (wg Lenina imperialistyczne, które tworzyły swój ład narodowy). Cechy XIX - wiecznego ładu:

1.    mocarstwa te przystąpiły do kolonialnego podziału świata

2.    tworzyły swoje strefy wpływów na całym świecie i utrzymywały je siłą zbrojną

3.    uzasadnienie jakie mocarstwa dawały: tworzenie cywilizacji białego człowieka, która miała być najlepszym rozwiązaniem dla ludu

4.    pojawiły się pierwsze kryzysy nad produkcją, był to skutek tego, że nie było mechanizmów regulacyjnych

e.    W okresie międzywojennym zaczęto tworzyć system bezpieczeństwa zbiorowego, pojawiła się organizacja uniwersalna (Liga Narodów), pojawiły się totalitarne projekty międzynarodowego ładu tzn. faszyzm i komunizm.

f.    Po II wojnie światowej ukształtował się dwubiegunowy ład międzynarodowy tzw. wschód - zachód (komunizm - kapitalizm). Zaczęły narastać zjawiska INTERNACJONALIZACJI i INSTYTUCJONALIZACJI. Internacjonalizacja polegała na wzroście oddziaływań i współzależności między państwami. Jednym z aspektów internacjonalizacji jest instytucjonalizacja, która oznacza przyjmowanie przez państwo i włączanie do swojego systemu zewnętrznych norm i uregulowań (jest to zjawisko ograniczania suwerenności państwowej). Internacjonalizacja oznacza dyfuzję kulturową.

Stosunki międzynarodowe jako dyscyplina badawcza.

Stosunki międzynarodowe jako nauka tak naprawdę narodziły się w okresie międzywojennym i po II wojnie światowej rozwinęły się. Stosunki międzynarodowe mają odległą genezę i tradycję (sięgają nawet do starożytności).

Po II wojnie światowej stosunki międzynarodowe to bardzo ścisła dyscyplina naukowa: teorie gier i symulacji kwantytatywne, ilościowe itp.

TEORIE STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH.

Teoria w tym znaczeniu to pewien sposób objaśnienia stosunków międzynarodowych. Są trzy sposoby.

I. Wyjaśnienie stosunków międzynarodowych przez wewnętrzna strukturę państwa, które jest podmiotem stosunków międzynarodowych. Jest to grupa teorii, które można nazwać teoriami socjalistycznymi.