2. Wykazanie wzrostu częstości występowania otyłości typu brzusznego, szacowanej na podstawie kryterium WHtR, u dzieci i młodzieży z populacji wielkomiejskiej w latach 1983-2000.
3. Wykazanie, że w rozwoju ontogenetycznym okresem krytycznym dla ryzyka wystąpienia otyłości typu brzusznego u młodzieży obojga płci jest wiek 7 lat. Kolejnym okresem krytycznym u dziewcząt jest początek okresu dojrzewania (10 rok życia) oraz dla obu płci wiek 12 lat.
4. Określenie czynników ryzyka występowania otyłości brzusznej u dzieci i młodzieży ze środowiska miejskiego. W działaniach profilaktycznych szczególną uwagę należy poświęcić dzieciom, których rodzice są otyli, prowadzą niezdrowy styl życia (palenie papierosów, brak aktywności fizycznej), cechuje ich brak wykształcenia i zła sytuacja ekonomiczna rodziny. Czynniki ryzyka otyłości brzusznej u dziewcząt stanowią w dużej mierze czynniki społeczne (wykształcenie rodziców, sytuacja ekonomiczna rodziny), natomiast u chłopców czynniki stylu życia (aktywność fizyczna, palenie papierosów).
5. Oszacowanie częstości występowania brzusznego typu otyłości, na podstawie kryterium WHtR, na reprezentatywnej próbie chłopców i dziewcząt ze środowiska wiejskiego.
6. Wykazanie, że w środowisku wiejskim czynniki ryzyka otyłości brzusznej stanowiły zmienne związane ze stylem życia, tj. zwyczajami żywieniowymi i aktywnością fizyczną. Nie potwierdzono zależności pomiędzy otyłością brzuszną, a wykształceniem rodziców czy miejscem zamieszkania, a więc zmiennymi społecznymi. Więcej zmiennych środowiskowych stanowiło czynniki ryzyka wystąpienia otłuszczenia brzusznego u chłopców, w porównaniu do dziewcząt, wskazując na większą ekosensytywność płci męskiej.
7. Oszacowanie zmienności WC i WHtR u dziewcząt, która została wyjaśniona w połowie przez czynniki biologiczne takie jak: wiek, wysokość ciała, stopień zaawansowania w rozwoju biologicznym oraz stężenie leptyny i ghreliny w osoczu krwi, jak również przez czynniki środowiskowe takie jak poziom aktywności fizycznej oraz występowanie otyłości u ojców. Zmienność BMI została wyjaśniona przez podobny zestaw czynników z wykluczeniem jednak poziomu aktywności fizycznej.
8. Wykazanie, że wskaźnik otłuszczenia brzusznego WHtR wydaje się być bardziej czułym wskaźnikiem środowiskowych zachowań niż wskaźnik otłuszczenia ogólnego BMI.
15